 |
|
dalej wierzę, że po burzy wyjdzie słońce
|
|
|
|
wszystko się przewija mija jak sekundowy film, mija czas, mijam ja, życie mija w kilka chwil, widzę Twoją twarz w obrazach naszej przeszłości, Twoje oczy, gdy mówiłam szczerze o miłości, Twoje oczy, gdy układaliśmy wspólnie plany, te w których nie było nienawiści i zdrady
|
|
|
|
trzymam w ręku telefon, numer doskonale znam, numer sprzed lat, numer, który wiele słyszał, obietnice bez pokrycia, które pękły jak klisza, przed oczami mam obrazy, których nikt nie widział
|
|
|
|
dzwoniłam wiele razy, nie raz z problemami, Twój głos dodawał mi zawsze nadziei i wiary, nadziei w lepsze jutro, wiary że damy radę
|
|
|
|
to nie jest proste, żeby znaleźć myśli te, które dla nas obojga będą mostem
|
|
|
|
teraz zostały te wspomnienia i łzy i trzeba żyć kurwa, przed nami jeszcze tyle dni
|
|
|
|
znów się nie znamy i mijamy wśród pytań
|
|
|
|
miało być inaczej, już nie widzę tego piękna, tylko zapach powietrza przypomina o momentach z przeszłości mi, gdy cierpnie skóra i oczy parzą na myśl o chwilach co się nigdy już nie zdarzą
|
|
|
|
przyglądając się Tobie mówię: to już nie ten człowiek
|
|
|
|
chcę stąd uciec, robię to, gdy zasypiam, ale gdy się budzę raj znika
|
|
|
|
Nie mów nic, bo słowami i tak nic nie zdziałasz
|
|
|
|
Idąc do przodu, patrz, czy zostawiasz ślady, po których mógłbyś wrócić.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
