 |
|
uwielbiam ten stan. mogę chodzić gdzie chcę. robić co chcę. spotykać się z kim chcę i nikt nie robi mi o to awantur. wychodzę z grupką najwspanialszych chłopaków na świecie na dwór i nie kończy się to na jednym piwie. razem tańczymy, śpiewamy, unosimy się aż do gwiazd. w środku nocy odprowadzają mnie do domu, a ja z wielkim uśmiechem na twarzy rzucam się na łóżko i wspominam minione wydarzenia. ale po kilku sekundach uśmiech znika. z oczy zaczynają lecieć gorące łzy, krzyczę, z całych sił wbijam paznokcie w ciało. w takich chwilach uświadamiam sobie jak bardzo brakuje mi czyjeś czułości. miłości mi nie brakuje, dostaję od nich jej aż nadto, ale nie dadzą mi tej namiętności, którą może mi podarować tylko ta jedna osoba. i chociaż tak bardzo uwielbiam ten rodzaj wolności, chciałabym aby był ktoś, dla kogo byłabym całym światem./briefly
|
|
 |
|
Moja największa wada? Zawsze zakładam, że ludzie są dobrzy. Tak zwyczajnie. Każdy na wejściu dostaje czystą kartę. Nie jakiś szeroki kredyt zaufania, nie. Zaufanie przychodzi z czasem. Ale taką zwykłą, bialutką, nieskazitelną karteczkę. Oczywiście prędzej czy później karteczka gdzieś znika, czerń ją pochłania, po bieli nie ma śladu. I nie da się już wrócić do czystości. A co z zaufaniem, które miało przyjść z czasem? Ustępuje ono miejsca pogardzie i obrzydzeniu. Bo to jedyne emocje, którymi darzę człowieka, który zamazał swoją białą karteczkę.. /shhhhh
|
|
 |
|
Bez Ciebie nie ma dobrej drogi, z Tobą - żadnej. /definicjamiloscii
|
|
 |
|
to ten typ czekania, kiedy wiesz że sie nie doczekasz, ale jednak czekasz.
|
|
|
 |
jesień zawsze będzie kojarzyła mi się z bólem.
|
|
 |
|
więc nie pytaj mnie o finał, kochanie, ja w nim nie grałem
nie pytaj mnie co będzie dalej, pozwól oszaleć
|
|
|
|
nie pytaj "czy warto" mnie, ja jestem ślepcem
mam swoją ideę i tej idei depczę kwestie te
które testem głębokości w ranach są
wybacz kochana ten świat nie był dla nas
bo planował zamach na to co piękne w nas jest
|
|
|
|
i coraz częściej widzę strach stojąc przed lustrem
skaczę za marzeniami i spadam w pustkę
|
|
|
|
Mam problem, generalnie mam ich sporo
bo od dawna żyć spokojnie to oksymoron
|
|
|
|
idźmy! Świata podłość zamieniajmy w uśmiech
idźmy! Lecz pamiętajmy o tym co okrutne
i znowu oczy smutne błyszczą jak monety
|
|
|
|
znów czuję niepokój, krzyk amoku z dala dławię
wiem, że to naprawię, że nie mogę zawieść
że nie mogę zanieść nas tam gdzie obojętność
bo miłość wstęgą jest co owija piękno
gdy czuję Twe tętno, nie ufajmy aortom
|
|
|
|
choć jedyny wyraz tu to wyraz zwątpienia na twarzach
to czuję tęsknotę gdy znów sobie Ciebie wyobrażam
|
|
|
|
Dodaj komentarz
