 |
|
"Nawet jeśli bylibyśmy ślepi na wszystko inne, to nawet po omacku odnajdziemy siebie nawzajem. Bo ty jesteś moją drogą, a ja twoją kochanie. Podaj mi swoją dłoń oprzyj swoje czoło o moje a zobaczysz jak bardzo można czuć się bezpiecznie we dwoje. Nie ważne jest nic oprócz tego, że jesteś i mogę cię chwycić w ramiona, naszej miłości nawet ślepota nie pokona. Bądź bym drogowskazem, a ja będę twych uczuć obrazem, razem namalujemy palcami to co będziemy chcieli, czy to na pościeli czy w cudownej bieli...żadno z nich tego nie miało, ale me serce już dawno ciebie pokochało..."
|
|
|
|
Miłosny poemat połączony z melodią fortepianu, cudowna symfonia która wygrywana na klawiszach przez kobietę dla mężczyzny stała się prawdziwym wyznaniem miłosnym. Różana kobieta była królową róż, wygrywała melodię z myślą o swym ukochanym mężczyźnie jej panu i władcy jej serca"
|
|
|
|
Czy moje serce będzie kiedyś całe?Tego nie wiem, za każdym razem gdy odchodzi umiera na nowo, a moja miłość staje się mocniejsza niż wcześniej. Tak bardzo się boje, nie miłość, a stracić go na zawsze, że to dla mnie jest jak czarna dziura wciąga mnie w swoje czeluści. Tracę ludzi których kocham, a oddałbym wszystko by ich przy sobie mieć. Nie można mieć wszystkiego, można żyć jedynie marzeniem, że kiedyś będzie lepiej, że utracony czas wyleczy rany, i będzie dobrze. Pomyśl o mnie czasem, wyślij pocałunek z wiatrem, a ja spragniona twych ust złapię go w swoje i będą pamiętać, że kiedyś nas dwoje było i się kochało, a dziś pustka została kiedy płacz przerodził się w krzyk rozpaczy, że już nigdy cię nie zobaczę, nie przytulę, że zostało mi oo tobie wspomnienie wielu cudownych chwil, a mogło być ich wiele, ale nadzieją ulotna niczym motyl kona w moich rękach.
|
|
 |
|
“Kiedyś myślałem, że najgorszą rzeczą w życiu jest być samemu. To nieprawda. Najgorszą rzeczą w życiu jest być z ludźmi, którzy sprawiają, że czujesz się samotny.”
|
|
 |
|
I think I’m depriving myself of the life I could have to the life I make myself believe I’m bound to. / tumblr: jojo-the-bird
|
|
|
|
Czasami cierpienie nie mija, ponieważ musimy pozwolić sobie je czuć. Przejść przez całą gamę emocji i proces żałoby, nie spychać go w kąt. I, stety lub nie, to najczęściej właśnie ból jest najlepszym nauczycielem. Sprawia, że zaczynamy dostrzegać więcej i zmieniać się na lepsze. / tonatyle
|
|
|
|
Nic nie wyprowadziło mnie ostatnio równie mocno z równowagi jak komentarz, że w wieku 30 lat jest się za starym na rozrywkę, odkrywanie siebie i życie pełne przygód. Tak jakbyśmy wraz z trzydziestką byli oddzielani grubą kreską od wszystkiego, co może wywołać uśmiech. Niektórzy zapominają chyba, że to kwestia indywidualna i nie każdy pragnie jedynie pieniędzy. Dla jednego otworzą się możliwości w wieku 18 lat, dla innych w wieku 40. Jeszcze inni otworzą się na życie na starsze lata. Każdy ma swój unikalny czas i potrzeby. Nie mierz nigdy nikogo swoją miarą. Chciałbyś żeby ktoś mierzył w ten sposób Ciebie? / tonatyle
|
|
|
|
Moje nastawienie mocno zmieniało się z wiekiem. Obecnie jestem na etapie, gdzie nie chowam urazy do nikogo, cokolwiek by mi nie zrobił w przeszłości. Męczą mnie kłótnie i dawne żale. Nie miałabym problemu żeby porozmawiać z kimkolwiek. Nie cierpię chować urazy. W końcu każdy z nas popełnia błędy i żałuje różnych zachowań czy słów. Męczy mnie u ludzi duma, zatwardziałość, ignorancja. Nie jesteśmy już nawet tymi samymi ludźmi. Prawdopodobnie każdy z nas przeszedł mniejszą lub większą metamorfozę, przemyślał sobie różne sytuacje. Z wiekiem przybywa doświadczenie, z doświadczeniem wiedza. Chciałabym żeby niektórym przybyła też umiejętność wybaczania i otwartość. / tonatyle
|
|
 |
|
,,Jestem smutna. Zawsze. Ale czasami można być smutnym, a mimo to zadowolonym, że się żyje."
|
|
|
|
,,Chciałabym, żeby serce wyrwało mi się z piersi i zabrało ze sobą cały ten smutek."
|
|
|
|
,,Ta kreatura we mnie powstała z braku pewności siebie i niskiej samooceny, błędów i pomyłek, z powodu każdego mężczyzny, z którym spałam, a który mnie nie kochał. Z każdej przyczyny, aby nienawidzić skóry, w której żyję. Pragnienie potwierdzenia i strach przed porażką dyktuje mi każdą decyzję: od tego, o której wstanę rano, po to, ile kromek chleba mogę zjeść danego dnia."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
