 |
|
On opowiedział, jak po śmierci Narcyza leśne bogini, Oready, przybyły na brzeg tego słodkiego ongiś jeziora i zostały je przemienione w czarę gorzkich łez. - Dlaczego płaczesz? - spytały Oready. - Płaczę za Narcyzem - odrzekło jezioro. - Wcale nas to nie dziwi - powiedziały wówczas. - Całymi dniami uganiałyśmy się za nim po lasach, ale jedynie ty mogłeś z bliska rozkoszować się jego urodą. - Narcyz był zatem piękny? - zdziwiło się jezioro. - Któż lepiej od ciebie mógłby to wiedzieć? - wykrzyknęły zdziwione Oready. - Przecież nad twoim brzegiem pochylał się każdego dnia. Jezioro zamilkło na chwilę, po czym rzekło: - Opłakuję Narcyza, ale nie dostrzegłem nigdy, że jest piękny. Opłakuję Narcyza, ba za każdym razem, kiedy pochylał się nade mną, mogłem dojrzeć na dnie jego oczu odbicie mojej własnej urody. - Oto ładna opowieść - powiedział Alchemik.
|
|
|
|
Wszystkie bitwy naszego życia czegoś nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.
|
|
|
|
Rozum: ja go nie kocham. Serce: nieprawda.
|
|
|
|
Nie obiecuję Ci, że zapomnisz... Nigdy nie zapomnisz, ale nauczysz się żyć z tą świadomością. Będziesz mogła patrzeć na niego i słuchać jego głosu, a później odejdziesz, by pocałować człowieka, który zastąpi jego miejsce. Nie obiecuje Ci, że już nigdy nie będziesz o nim myślała. Będziesz, ale ze spokojem. Obiecuję Ci, że nauczysz się żyć bez niego. I nie potrzebujesz nikogo, bo sama to potrafisz.
|
|
|
|
Wpatrywał się w moje źrenice jakby zobaczył w nich szczęście.
|
|
|
|
- Znowu myślisz o nim? - Nie, czemu tak sądzisz? - Twoje oczy błyszczą tak tylko wtedy kiedy on jest w Twojej głowie.
|
|
|
|
Kocham ziemię po której on stąpa, powietrze nad jego głową, wszystko co dotknie jego ręka, każde jego słowo, każde spojrzenie, każdy postępek i Jego całego bez zastrzeżeń.
|
|
|
|
Powiedziałam sobie, że już nie będę za Tobą tęsknić, ale wciąż pamiętam, co czułam będąc przy Tobie.
|
|
|
|
Najgorzej jest wieczorami, gdy siadam na łóżku i czuję, że tak na serio nie mam nic.
|
|
|
|
W życiu bowiem bywają rzeczy o które warto walczyć do końca.
|
|
|
|
Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego. Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe.
|
|
|
|
Czy to nie miłe uczucie, wiedząc, że gdzieś tam istnieje ktoś, kto jest przeznaczony i kogo kochamy już teraz, nawet o tym nie wiedząc?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
