 |
|
Napij się z nami kiedy wpadasz na ten rewir
My byliśmy tu od zawsze i na zawsze będziemy
|
|
|
|
Lecz musisz wiedzieć, że tęsknię,
Dobrze wiem, że jestem Twoim dzieckiem,
Czuję ból z każdym moim potknięciem,
Gdy jak koło ratunkowe wyciągasz mnie na powierzchnię,
|
|
|
|
A sumienie długo leczy tego kaca,
|
|
|
|
Idę na długi spacer, mimo mrozu,
Chcę być sam, tylko z Tobą, zrozum,
Potrzebuję opieki i dobrej rady,
Twojej ręki, pomocy i wiary,
|
|
|
|
Jeśli zamarzłby ocean, musisz wiedzieć,
Byłbym pierwszą osobą, która przez niego pobiegnie,
Do Ciebie..
|
|
|
|
Dziś nie mówię nic, jestem znów tam,
Twoja podróż zaszyła sercu usta,
Czasem biję się w pierś, czy mogłem więcej,
Lecz to głupie, ja byłem jeszcze dzieckiem,
|
|
|
|
A ja byłem zapatrzony w Ciebie jak w pierwszy zegarek,
Po co miłość, kiedy jest, co ją tworzy,
Nie wiedziałem, byłem na to za młody,
Mimo wszystko, coś mówiło: więcej!,
Gdy byliśmy blisko siebie, splatało ręce,
|
|
|
|
Dziś jesteś tu, wiem,
Lecz wspomnienia nie znikają jak śnieg..
|
|
|
|
Do dziś nie wiem po co wprowadziłeś tamtych,
A oprócz alkoholu czułem w powietrzu,
Że coś się stanie, mimo że byłem dzieckiem,
|
|
|
|
Jak na tamte lata wracałem późno do domu,
Była zima, wczesny start dla wieczorów,
|
|
|
|
spojrze jeszcze raz na wszystko, zanim serce sie zatrzyma
|
|
|
|
nim odejde zrobie rachunek sumienia , wspolne wszystkie chwile i nie powodzenia
|
|
|
|
Dodaj komentarz
