 |
|
Co z tego, że Cię kocham, kiedy muszę przywoływać Twój obraz z pamięci, która się powoli zaciera?
|
|
|
|
(...) ale weź mnie dziś przytul, bo zima, bo deszcz
i weź, weź mnie, trzymaj mnie, zanieś mnie, pokochaj
|
|
|
|
a w młynie gdzie winna powstawać mąka, powietrze
wilgotne, a gdyby tam były szyby w oknach pewnie by zaparowały...
|
|
|
|
Gdybyśmy byli ostrożni, nie złamalibyśmy tylu serc.
|
|
|
|
Kochany, ile to już lat, a ja Cię nie pamiętam. Nie wiem, jak smakował Twój uśmiech z rana ani zapach Twój już nie unosi się nad pościelą. Czasami cierpię, że musiałam Cię zapomnieć.
|
|
|
|
Jesteś piękną poezją dla moich uszu, chciałbym Cię dotykać żeby czuć, że nie znikasz. Docenię Cię za życia.
|
|
|
|
"Cholera! Ile miałem powodów, żeby jej nie kochać, a kochałem ją chyba właśnie dla tych wszystkich rzeczy.
"
|
|
|
|
... i obdarzył mnie porcelanowym pocałunkiem,
mimo gorąca wytwarzanego przez serce nie pękliśmy.
|
|
|
|
uwielbiam rzucać się na niego, całować, tarzać się z nim na łóżku
nie myśląc jak mnie odbierze i co pomyśli tylko wiedzieć, że i tą
dzikość we mnie pokocha.
|
|
|
|
najczęściej znamy te nieodwzajemnione nadzieje.
coś na zasadzie ona ma nadzieje, a on ma to co chce.
|
|
|
|
co lubisz robić takiego co na człowieka przystało nie mówiąc tu o zachowaniach,
które posiadły zwierzęta. posiadasz cel, pasje? masz
nadzieje, prace?
|
|
|
|
i nie pozwól by nadszedł taki dzień w którym musiałabym cię zapomnieć.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
