 |
|
Wiesz to nie jest tak że próbuję gdzieś uciec,
a nawet jeśli to możesz być pewnien ze wrócę..
Wiem ze to złe, ale później dasz mi pokutę,
teraz posiedźmy w ciszy przez minutę..
|
|
|
|
Bo w życiu miłość do życia, by w życiu zaznaczyc swą siłę..
|
|
|
|
Czasami mam ochotę zajebać Ci w łeb tak , że zaśpiewasz 'i need a doctor'.
|
|
|
|
"Milcz jak do mnie mówisz - przykładam palec do ust, chcę słyszeć twój oddech, nie potrzeba nam słów."
|
|
|
|
Dookoła ludzie chcą mnie oceniać, nie widzą serca, nie widzą duszy .
|
|
|
|
Ile znaczą bliscy? Z perspektywy czasu to wiem, Tylko oni potrafią wybaczyć sercem, nie słowem .
|
|
|
|
Masz swój łeb, myśl nie bądź głąbem, Przypałowe bazie, plota goni plote,
Klepią jęzorami, cieszą głupią morde, Same farmazony, wszystko to na nieświadomce, Wyczulone kurwy na to liczą, Orient! .
|
|
|
|
Przecież wiesz brat prawdy nie zbudujesz na kłamstwach...'
|
|
|
|
"Z czasem przychodzi taki moment, że po prostu czujesz, wiesz już na pewno, że musisz się wycofać. odpuścić, usunąć się w cień."
|
|
|
|
'jeśli to nie jest miłość to chyba Bóg jest ślepy, przecież jest między nami tyle fajnych rzeczy'
|
|
|
|
A ona ciągle biegła polną dróżką i nie wiedziała dokąd dotrze. Popełniała w kółko te same błędy. Świadomość złych czynów nie odpuszczała. Biegła krok w krok za nią, deptała po piętach, przyśpieszała, zwalniała... Sprawiała, że wszystko wydawało się coraz trudniejsze. Chociaż biegła w dół, miała wrażenie, że męczy się wykonując podbieg... Potykała się o kamienie, których nawet nie było. Wszystko zaczynało sprawiać ból. Miała tego dość, ale nie potrafiła sie zatrzymać... Biegnie dalej...
|
|
|
|
Wiedziała, że musi powstać. Nie poddać się. Bez względu na wszystko podnieść się i iść dalej. Przypomiała sobie jedno zdanie: "Nie można dzielić się cierpieniem z osobą, którą się kocha". Stało się ono drogowskazem. Zrozumiała już, w którą stronę zmierzać. Nie do samozadowolenia, nie do spełniania jedynie swoich pragnień... Należało zwrócić uwagę na innych. Na ich uczucia, na to, czego oni pragną. Nie mogła wymagać, że zawsze jej pomogą, pocieszą, skoro nawet nie potrafiła powiedzieć im prawdy. Zwierzyć się, wyjawić co tak naprawdę się dzieje. Przecież nikt nie jest jasnowidzem... Jeden upadek tak wiele ją nauczył. Powstaje... Ale co będzie dalej? Nie ma pojęcia... Ma tylko nadzieję, że coś się zmieni na lepsze...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
