 |
|
Nie boję się o palca, który czasem mi drętwieje, po niezapomnianym styczniowym wypadku, bo od niego nie umrę. Boję się o serce, które może nie wytrzymać moich napadów słabości obrazujących się jako wylewanie łez, podczas oglądania głupiego serialu, którego niektóre sceny doprowadzają mnie do takiego stanu..
|
|
|
|
Siniak przy strupach po ranie nad kolanem. Nierówna opalenizna, czerwona -nie brązowa. Zamknięte usta wołające bez przerwy jego imię. Zaszklone oczy patrzące na jego postać, której odległy widok nadal tkwi w pamięci. Dwie dużej wielkości blizny od skaleczeń na dłoniach. I pełno blizn na niejednokrotnie zranionym sercu. W szkole o tym nie pamiętam. Ale w domu... / Przeczytane kolejne dzieło Paula Coelhego, wnioski wysunięte... / Pomysł na studniówkową suknię do ziemi i odkładanie na nią kasy, bo przy moim wzroście będzie mnie ona kosztować fortunę. Ale jeszcze mam półtora roku i osiemnastkę przed sobą. Nazbieram. Bo przy Nim, będę musiała wyglądać jak księżniczka... "W niektóre dni nie potrafię ufać nawet sobie" ... I wish you'd disappear, dm..
|
|
|
|
Będąc małą dziewczynką, pamiętam jak zazdrościłam mojej rówieśniczce z podwórka umiejętności płakania na zawołanie. Pragnęłam się tego nauczyć. Niejednokrotnie próbowałam, bez skutku. A dzisiaj wystarczy, że pomyślę o pewnej osobie i od razu ta słona substancja ciekła wypływa mi z zaczerwienionych oczu..
|
|
|
|
" Pożyteczna praca jest zawsze cicha i niezauważalna. " ..
|
|
|
|
"Fajnie się z nią rozmawia..." & "Rozmawiaj z nami..." Sobota..
|
|
|
|
Dzisiejszą opaleniznę mogłabym oddać za to, żeby spełniła się choć w najmniejszej części któraś z historyjek wymyślanych przeze mnie, o Nas, każdego wieczoru od ponad czterech miesięcy. Jedynie... Ewentualnie za coś, czego jeszcze nie wymyśliłam, a co byłoby jeszcze lepsze, bo rzeczywiste, ale, oczywiście musiałoby być pozytywne. Bo jeśli miałoby być negatywne, to ja wolę już tą moją opaleniznę..
|
|
|
|
" W życiu najlepiej kiedy jest nam dobrze i źle, bo kiedy jest nam tylko dobrze - to niedobrze. " ks. Jan Twardowski..
|
|
|
|
~ Gdyby czasu nie zabrakło, by cię znaleźć..
|
|
|
|
Jeśli w końcu go poznam i jego poczucie humoru, żarty będą mnie rozbawiały, jak żarty mojej najlepszej kumpeli, to nigdy z niego nie zrezygnuję, nawet jak będzie mnie traktował tak, jak wiele innych dziewczyn, jeśli nie zdołam być dla niego wszystkim, czego szuka. No chyba, że nauczy mnie śmiać się z innych, mniej/bardziej śmiesznych rzeczy i dzięki niemu zrozumiem, że są istotniejsze szczegóły niż mi się wydaje, które grają większą rolę w życiu. Inaczej będę walczyć..
|
|
|
|
Na chwilę dzisiaj zapomniałam, że przecież miałam się nim nie przejmować. Ale trudniejsze jest to do wykonania, niż przypuszczałam. Przed paru laty brałam go za drugą opcję. Nie zmieniło się to do dzisiaj. Nie byłoby mu miło, gdyby się o tym dowiedział. Jest dobrze, jak jest. Jak głęboko patrzymy w swoje oczy, gdy się mijamy, nie wiedząc o sobie najgorszych rzeczy, tylko przypuszczając, wymyślając te najlepsze, marząc o tym, jak by było, gdybyśmy się znali jednocześnie bojąc się tego, bo okazać by się mogło, że bez niego/jej po nieudanej próbie, nie byłoby już dobrze nigdy. A mieć niedaleko obcą osobę, która poprawia humor przez przypadkowe jej ujrzenie, jest fantastycznym uczuciem. Może tylko czasami niepotrzebnie zaprząta nasz umysł, nie pozwalając normalnie funkcjonować przez odłączenie się od rzeczywistości, realnego świata z powodu tej osoby..
|
|
|
|
Dodaj komentarz
