 |
Miałeś zostać przy mnie. Mieliśmy spełniać nasze plany na przyszłość. / napisana
|
|
 |
Ja cały czas w myślach tworzę nam przyszłość. A przecież nas już nie ma. / napisana
|
|
 |
Najgorsze są momenty kiedy uświadamiasz sobie, że nikt na Ciebie nie czeka. Kiedy wiesz, że nikt nie myśli o Tobie jako o kimś najważniejszym. Kiedy wiesz, że nie możesz czekać na telefon czy spotkanie. Kiedy wiesz, że już nie masz się do kogo przytulić, że już nie zobaczysz tego cudownego uśmiechu. Najgorsze są momenty kiedy wiesz, że nie masz już nic. / napisana
|
|
 |
Linie papilarne na dłoniach nie układają się już w tak idealną całość jak kiedyś. Usta zamknięte w pocałunku nie współgrają razem ze sobą. Jedno serce odpycha drugie, a ich uderzenia nie synchronizują się wzajemnie. Coś pęka. Za sobą słyszysz czyjeś kroki, odwracasz na chwilę głowę, a za Twoimi plecami nie ma nikogo. Głuchą ciszę zastępuje dobiegający zewsząd cichy śmiech. Ciało otula zimne powietrze. Drżenie warg i nieco krótszy oddech. Odczuwasz ból w klatce piersiowej i wiesz, że to dopiero początek. Przeszklone oczy, brzegiem dłoni przecierasz mokre od łez policzki. Pustka. Z minuty na minutę doznajesz jej coraz mocniej. Wiesz, że czegoś Ci brakuje. Wiesz, jak bardzo.. I wiesz, że tym czymś jest Ona, że dopóki Ona nie wróci, tak będzie codziennie, że będzie coraz gorzej. / Endoftime.
|
|
 |
Coraz więcej osób pyta dlaczego się rozstaliśmy. Ja już nie mam sił odpowiadać. Za każdym razem jest też ten problem, że nie wiem, co mam mówić. Wiem, że nie muszę się nikomu tłumaczyć, bo to nasze życie. Zawsze zostawiam im dwa słowa wyjaśnienia, tak na odczepnego. I nagle każdy ocenia sytuację w jakiej się znalazłam. Każdy wie lepiej, co się stało, ale nikt nie stara się nas, a przede wszystkim mnie zrozumieć. / napisana
|
|
 |
CZ.1. Wierzę, że pamiętasz w jakich okolicznościach się poznaliśmy, ale czy pamiętasz jaki to był dzień? Niedziela. A w sumie noc z niedzieli na poniedziałek. Najpiękniejsza noc w moim życiu, wiesz? Pamiętasz kiedy pierwszy raz się spotkaliśmy? Tak, wtedy kiedy przyjechałeś do mnie. Pamiętam, to był pierwszy dzień Euro. Powiedziałeś, że zaraz po meczu Polski wsiadasz w samochód i przyjeżdżasz. Bardzo się stresowałam tym spotkaniem, ale czekałam na nie jak małe dziecko na nową zabawkę. Już wtedy wytworzyła się między nami jakaś magiczna więź. Pamiętasz nasz pierwszy pocałunek? Pewnie pamiętasz jak ale czy pamiętasz kiedy? Gorące, lipcowe popołudnie. Wspaniałe wspomnienie. Pamiętasz kiedy pierwszy raz zasnęłam u Twego boku? Czułam się wtedy najszczęśliwszą i najbezpieczniejszą dziewczyną pod słońcem. Pamiętasz kiedy pierwszy raz oficjalnie przedstawiłam Cię swoim rodzicom? Kiedy pierwszy raz przedstawiłeś mnie swoim znajomym? / napisana
|
|
 |
CZ. 2. Pamiętasz, co pomyślałeś kiedy zobaczyłeś mnie po raz pierwszy? Pamiętasz co czułeś kiedy pierwszy raz dotknąłeś mojej dłoni? Pamiętasz jak mówiłam Ci, że tęsknie? Podobno też tęskniłeś. Pamiętasz jak mówiliśmy sobie, że wreszcie należy nam się szczęście? Musisz to wszystko pamiętać, nie wierzę, że to dla Ciebie nic nie znaczyło. Przecież byliśmy tacy szczęśliwi. I ja wierzę, że tylko chwilowo się pogubiłeś, ale wrócisz by już zawsze być ze mną najszczęśliwszy na świcie. Wierzę. / napisana
|
|
 |
Nasza piosenka w radiu, lecz nie brzmi tak samo. Gdy nasi przyjaciele mówią o Tobie, to wszystko mnie dobija. Bo moje serce powoli się łamie, gdy słyszę Twoje imię. / Bruno Mars
|
|
 |
Możesz być gotowa, że usłyszysz 'to koniec, odchodzę', ale nigdy nie będziesz gotowa na to, że on naprawdę odejdzie. / napisana
|
|
 |
Zamykam się w swoich czterech ścianach, ja i muzyka. Chwilę później do moich oczu napływają łzy, delikatnie spływając po policzkach są dowodem mojej bezradności. Płaczę, kiedy tego potrzebuję. Płaczę, kiedy słowa stają się zbyt ciężkie by je udźwignąć. Kiedyś twarda psychika, nie do zdarcia, a dziś? Czymkolwiek jest, jest za słaba. Upada tuż przy powstaniu i leży w bezruchu, a ja razem z nią. W tle kolejny bit uderza w głośniki, słowa i oddawane emocje stają się tak idealnie znane. Mam wrażenie, że ktoś czyta w moich myślach i przelewa je, jedną po drugiej na puste kartki. Nagle przerywa, odkłada na bok długopis i spogląda na mnie, nie uśmiecha się, a jego źrenice przepełnia pustka. Coś co może nigdy nie powinno się wydarzyć kończy się w połowie zdania. Bez zakończenia, urywa się jak gdyby nigdy nic. Stoję w miejscu i naprawdę nie mam pojęcia co dalej, a on patrzy na mnie i czeka. Dłoń nie odrywa się od blatu, wciąż nic nie pisze, a może po prostu nie chce już dalej pisać. / Endoftime.
|
|
 |
Zatrzymany oddech, przerwane zdanie, zakrywam dłońmi twarz, a łzy i tak z całej siły cisną do oczu. Nie potrafię ich powstrzymać. Dalej stoisz krok ode mnie i patrzysz, patrzysz i nic więcej. Ta obojętność w Twoich słowach, gestach, w Twoich uczuciach odebrała mi naprawdę wiele. Kucam i opuszczam głowę w dół, zatykam uszy, nie chcę tego słuchać. Nie chcę rozumieć tego co chcesz mi właśnie powiedzieć. Nie chcę patrzeć Ci prosto w oczy i nawet bez tych słów, z ruchu źrenic wnioskować, że to koniec. Chcę żebyś był. Żebyś był tu przy mnie. Żebyś był dla mnie i już nigdy więcej nie próbował tego zmienić. / Endoftime.
|
|
|
|