 |
wszystko ułoży się albo poukładam to sam.
— Fokus
|
|
 |
Jestem szlugiem, który odpalasz jeden za drugim.
Każdy buch odkłada się i kumuluje, jak długi.
— Onar
|
|
 |
Czekałam tyle czasu na skruchę,
to jedno słowo, po którym goją się rany i pękają mury.
Niedoczekanie moje, o naiwności podła.
przez ideały tu mokłam, dostałam ochłap.
I teraz bywam oschła.. teraz bywam cierpka.--- Wdowa
|
|
 |
Mam kilka niezałatwionych spraw i rozmyślam..
Może to miłość, może strach gardło ściska . ---Wdowa
|
|
 |
wstałam sama, silniejsza.
|
|
 |
jak zapytasz jak się trzymam, wiedz, że nie trzymam się wcale, nie wiem co ze sobą zrobić i nie wiem co będzie dalej, czuję ból w żołądku, w głowie, dziwnie mi bije serce, wiem, że znasz to, ale ja mam dzisiaj tego dużo więcej
|
|
 |
"Czuję ucisk, nie wrócisz dziś, lepiej nie wracaj więcej."
|
|
 |
"Dom to głównie ludzie wokół,
a nie łudzę się, że ma ktoś wczute być przy moim boku,
bo znajomi mają dość - tracą cierpliwość.
Ale mają prawo dać złość, w zamian za trudną miłość. "
|
|
 |
"Na ustach czuję krew, a w ustach metal.
Każdy kąt w którym byłem z nią jak grot utkwił mi w plecach. "
|
|
 |
"Czuję ucisk, nie wrócisz dziś, lepiej nie wracaj więcej.
Wszystko co mam przyniosę sam, oddam tam na twe ręce.
Mam więcej niż bym chciał, o wiele więcej,
bo dom to to czym ludzie są, nie tylko drzwi i meble. "
|
|
 |
"Wyłamujesz zamek w drzwiach od kuchni
Otwierasz okno, a powietrze miesza się z gazem
Nerwy posypały fundament konstrukcji
I krzyczysz w panice, żebym dał radę... wrócić"
|
|
 |
"Serce wieszam na fortepianowej strunie
Siadam w kuchni i odkręcam kurek
Paznokcie wbijam pod skórę, drapie
Za oknem świat się zatrzymał w chwilowej pauzie"
|
|
|
|