 |
|
gdy zobaczyłam jak kobieta zapala papierosa podczas mszy, to aż mi piwo z ręki wypadło.
|
|
|
|
Nie jestem pijany, jestem Polakiem, my tak po prostu chodzimy.
|
|
|
|
mieszała przeciwbólowe środki z amfetaminą .
|
|
|
|
Jak zabijam pająka nie sprzątam go . Zostawiam go w tym samym miejscu żęby inne pająki widziały że ze mną się nie zadziera .
|
|
|
|
zdejmę jeansy , ale dalej patrz mi w oczy.
|
|
 |
|
Wystarczy urodzić się z mózgiem, by zacząć przeszkadzać reszcie społeczeństwa.
|
|
|
|
zabawa cudzym kosztem jest świetna, przynajmniej dopóty, dopóki jesteś tym, który się bawi, a nie tym który cierpi
|
|
|
|
“Kiedy szepczesz mi do ucha, czuję, że jestem zdolna zgasić słońce, z gór zrobić origami i pokroić rzeki na plastry, samym oddechem wstrzymać tornado, a barkami podtrzymać lawinę. Cholera, mogłabym połknąć meteoryt, ścisnąć księżyc w garści i podać Ci jak na tacy. A gdybyś zapytał, jak bardzo Cię kocham, rozłożyłabym ręce które objęłyby cały wszechświat i powiedziała po prostu ,,tak bardzo”
|
|
|
|
Lubię czasem zapalić. Przez 3 minuty świat jest piękniejszy, a ja mniej spięta. Nagle problemy wydają się jakieś mniejsze.
|
|
 |
|
- wyrzuć to, nie będę się powtarzał. - mruknął z gniewem, wiercąc mnie spojrzeniem na wylot. czekał, a ja jedynie zaśmiałam Mu się w twarz. - chcę nabyć tego cholernego raka płuc. chcę, choć ten jeden raz, być taka jak reszta, nie wyróżniać się. na coś trzeba umrzeć, nie? a ja bardzo, bardzo nie chcę, żeby po mojej śmierci wspominali: "ta, która umarła z miłości", bo dla mnie to raczej: "umarła przez Ciebie". - zaciągnęłam się podczas, kiedy mruknął coś o tym, że bredzę. - nie mogą kojarzyć mnie z Tobą. niech kojarzą mnie z tym rakiem, z fajkami i zdemoralizowaniem, bluzgami i wyparzonym językiem. byle nie z Tobą. nie z człowiekiem przez którego nie warto, wręcz nie wolno umierać, a który zrobił wszystko, by nie było najmniejszego sensu, aby żyć. skutecznie.
|
|
|
|
spóźniałam się, myliłam słowa w swoich kwestiach, opuszczałam próby, wybuchałam śmiechem w środku generalnej próby. wywalili mnie; zwyczajnie biorąc za ramiona wyprowadzili na zewnątrz. gdy mój los, jakby przesądzony, wtedy, pod gmachem teatru, wygasał - wybiegł z budynku. księżyc błyszczał w Jego oczach, kiedy cieszył się, jak dziecko szepcząc, iż w końcu Jego słowa odnalazły sens. - bez Ciebie każda moja rola umiera, nie może istnieć, gnije. jak zatem mam żyć bez Ciebie? jak oddychać...?
|
|
 |
|
yes, i'm a girl. yes, i like beer.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
