 |
|
grzechów było wiele dobrze wiem, nie jestem święty, jestem jedynie człowiekiem i cały czas popełniam błędy. Wielu odpuściło i dało sobie spokój, ja proszę o drugą szansę, bądź na każdym kroku.
|
|
|
|
Olej pozory, spójrz mi w oczy, zeskanuj dusze otrzyj łzy, złap za rękę, pomóż uciec
|
|
|
|
duszne sierpniowe popołudnie, siedemnasta minut pięć, swe żniwo bez litości zbiera śmierć, tak po prostu.
|
|
|
|
każdy dzień mówi mi żebym tu został, przeciwności losu pokonał i problemom sprostał.
|
|
 |
|
choć raz szczerze usłyszeć, że czyjś świat beze mnie nie miałby sensu. / net
|
|
|
|
mój błogi sen przerywa dźwięk znienawidzonej melodyjki - budzik nalega na rozstanie z łóżkiem i tą cudownie ciepłą kołdrą. wyłączam go, z 'kurwa,zamknij się' na ustach. przecieram oczy i idę do łazienki. spoglądam w lustro, poprawiając niezdarnego koka. myję się, po czym stwierdzam, że makijaż jest moim obowiązkiem - robię to dla społeczeństwa, przecież każdy nie może umrzeć na zawał. idę do kuchni mówiąc 'dzień dobry' do ścian, bo jak zwykle nikogo nie ma. parzę kawę, i siadając przy oknie obserwuję sąsiada, który od rana robi coś na podwórku. wracam do pokoju i kładąc się na łóżko mówię sama do siebie: ' no dawaj, ubieramy się '. wstaję, i podchodząc do szafy drę się na pół domu:' nie mam się w co ubrać', po czym wkładam na siebie dużą bluzę i spodnie i biorąc torbę wybiegam na autobus, w pośpiechu zakładając kurtkę. zaczynam nowy dzień - i jest trochę inny niż te kiedyś, bo w żadnej jego sekundzie nie ma Ciebie./ veriolla
|
|
|
|
Magiczne uczucie, gdy wczoraj patrzyłam w oczy rapera, a teraz tak jak i przed koncertem katuję jego płyty. / Stostostopro .
|
|
|
|
Podobno przyjaźń stawia się na najwyższym szczeblu wartości, jeżeli tak to nasz się właśnie złamał. / Stostostopro .
|
|
|
|
Spoglądając gdzieś wysoko w niebo, miała cichą nadzieję że akurat i On na nie patrzy. / Stostostopro .
|
|
|
 |
już nigdy nie powiem Mu jak bardzo Go potrzebuję, jak bardzo brakuje mi Jego słów, dających jak zawsze nadzieję na nowy dzień. nie opowiem, jak codziennie błądzę wśród tamtych chwil wspomnień, szukając wytłumaczenia na dzisiejszy dzień, jak pomiędzy kolejnymi wersami ukrywam szczęście, które bez Niego, już nigdy więcej nie będzie warte tego, co było kiedyś. / Endoftime.
|
|
|
|
paradoksalne, że przez te przyjemne wspomnienia cierpimy najbardziej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
