 |
Człowieka trzeba mierzyć miarą serca – sercem.
|
|
 |
Człowiek nie może siebie sam do końca zrozumieć bez Chrystusa. Nie może zrozumieć, ani kim jest, ani jaka jest jego prawdziwa godność, ani jakie jest jego powołanie i ostatecznie przeznaczenie.
|
|
 |
Człowiek nie jest tylko sprawcą swoich czynów, ale przez te czyny jest zarazem w jakiś sposób „twórcą siebie samego”.
|
|
 |
Bogatym nie jest ten, kto posiada, ale ten, kto „rozdaje”, kto zdolny jest dawać.
|
|
 |
Bóg jest pierwszym źródłem radości i nadziei człowieka
|
|
 |
Nie wystarczy przekroczyć próg, trzeba iść w głąb.
|
|
 |
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
|
|
 |
Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę.
|
|
 |
Miłość, która jest gotowa nawet oddać życie, nie zginie.
|
|
 |
ukradł mi Pan serce, wie pan o tym? cały czas organ wysyła impulsy do mózgu i coś każe tęsknić, gdy nie jest Pan obok. czując Cię obok, trzymając Twoją głowę na moich kolanach; dotykając Twojego brzucha; wędrując dłońmi po Twoim ciele; muskając delikatnie usta; podgryzając wargi; tuląc się do Twojej piersi - czuję się jak mała dziewczynka, której spełniły się marzenia; która jest gdzieś daleko od innych ludzi; która jest JEGO; która jest kochana; która jest najszczęśliwsza na świecie.
|
|
 |
"Szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się ją dzieli.
|
|
 |
Kłamała, choć kłamstwem gardziła. Płakała, choć mówiła, że łzy nie uroni. Cierpiała, choć mówiła, że jest silna. Ufała, choć przestrzegała przed obcymi. Słuchała serca, choć innym wmawiała, że najważniejszy jest rozsądek. Pokochała, choć w miłość podobno nie wierzyła.
|
|
|
|