 |
|
Nie jestem przystosowana do tego by kochać i być kochaną, chociaż bardzo bym chciała…
|
|
|
|
-Zatańczymy? – zapytał.
-Jasne! – Odpowiedziała z wielką satysfakcją. Weszli na parkiet. Byli jedyną parą jaka tańczyła. Leciała akurat wolna piosenka o miłości. Wtuliła się w jego silne ramiona, a muzyka sama prowadziła ich nogi, jak zaczarowane.
-Kopciuszku mam nadzieję że nie musisz uciekać przed północą. – Wyszeptał jej do ucha.
-Możemy razem uciec. – Odpowiedziała , zagryzając dolną wargę, co u niej oznaczało lekkie podniecenie lecz on tego nie wiedział.
|
|
|
|
To jest właśnie przyjaźń. Przyjaźń nie polega na tym, aby wyjawiać sobie wszystkie tajemnice, co weekend organizować piżama party i robić fotki z głupimi minami. To jest tylko jej dopełnienie. Prawdziwa przyjaźń polega na tym, aby rozumieć drugą osobę i być przy niej, gdy ta jej potrzebuje.
|
|
|
|
-Życie jest niesprawiedliwe. Spojrzałam na nią pytająco. Nawet nie musiałam nic mówić, a ona kontynuowała.-Dlaczego coś, czego pragną wszyscy w około dostaje akurat człowiek, który ma to gdzieś?-To znaczy co dokładnie? - Wciąż nie rozumiałam o co jej chodzi. -jego miłość– wypowiedziała jakby było to oczywiste. Zaśmiałam się cicho. -I ty myślisz, że ja ją dostałam?-Tak, Wiesz.. codziennie się zastanawiam dlaczego on nie może patrzeć na mnie, tak jak patrzy na ciebie..
-Wydaje ci się.-Znam go dłużej. I uwierz mi.. jeszcze nigdy nie widziałam, żeby patrzył na jakąś dziewczynę w taki sposób. Łączy was coś wyjątkowego.-Przecież dobrze wiesz, że to gracz. Nic dla niego nie jest prawdziwe. Sama mi to mówiłaś, ostrzegałaś mnie przed nim.
|
|
|
|
-Czemu to wszystko musi być takie trudne? -Często zadaję sobie to samo pytanie. Czemu nie możemy być po prostu zwykłymi nastolatkami, którzy czują coś do siebie. Ty zapraszasz mnie na randkę, przyjeżdżasz po mnie autem swojego taty i robisz wszystko żeby mi zaimponować, a ja jestem w ciebie wpatrzona jak w obrazek. Jedziemy do zwykłego samochodowego kina, jemy popcorn i tak jak w tych wszystkich głupich, amerykańskich filmach jesteśmy po prostu szczęśliwi. I mimo, że to wszystko jest takie zwykłe, ma w sobie jakąś magię. I niby takie proste, w prawdziwym życiu tak często się nie zdarza.
|
|
|
|
Moje serce zadecydowało za mnie. I mimo, że teraz cierpię, to nie żałuje tego. To takie wspaniałe móc poczuć się wyjątkowo, a ja tak się właśnie czułam. I wcześniej wstydziłam się przed samą sobą, że nie potrafię uciec przed tym uczuciem, ale zrozumiałam, że nie potrzebnie, bo mimo, że może już nigdy nie będę szczęśliwa mogłam doświadczyć tego co piękne. A że było to fikcją, to cóż.. każdy chyba może sobie czasem pozwolić na życie marzeniami, prawda?
|
|
|
|
Zawsze obiecywałam sobie, że nigdy się nie zakocham. Mówiłam sobie, że jestem szczęśliwa w samotności. I żyłam tak zachowując wygodny dystans, ponieważ nie chciałam cierpieć, żaden z nich nie był wart ryzyka.
|
|
|
|
W końcu coś udało mi się zrozumieć. W pewnym stopniu jestem mu wdzięczna. W moim życiu zawsze wszystko miałam zaplanowane, wszystko było idealne, dokładne, panował porządek. Wiedziałam co się zdarzy jutro, po jutrze.. I nagle zjawił się on i wszystko zmienił. Przewrócił moje życie do góry nogami, pokazał nowe uczucie. Moje życie w końcu nabrało barw, nie jest już takie jednolite. I przez cały ten czas nie miałam nawet pojęcia co będę czuła i co spotka mnie za minutę, a co dopiero następnego dnia. Zupełnie jakbym narodziła się na nowo. I to, że jego zachowania nie były prawdziwe nie jest teraz tak ważne. Ponieważ najważniejsze jest to, że mogłam go spotkać i poczuć coś więcej. Bo wiem, że nie byłabym w stanie poczuć tego do nikogo innego, bo to co się teraz dzieje jest wyjątkowe. I nawet to, że musiałam przez niego cierpieć, sprawiło, że jestem teraz silniejszą osobą. I każdy powinien przeżyć w swoim życiu coś takiego.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
