 |
|
przychodzi chwila, kiedy klękasz z bezsilności. zwyczajnie się poddajesz, tracą wszelką wiarę na lepsze jutro. wiedząc, że zgotowałeś sobie piekło na swoje osobiste życzenie. że tak naprawdę każdy z Twoich problemów jest z Twojej osobistej winy. zaczynasz nienawidzić samego siebie za to, kim jesteś. za to ile popełniłeś błędów. nie potrafisz sobie wybaczyć, że nie jesteś w stanie cofnąć czasu.
|
|
|
|
Czym jest życie? Jedynie długotrwałą agonią przerywaną krótkimi paroksyzmami złudnych nadziei, czyż nie?
|
|
|
|
Ważne jest, aby pozwolić pewnym rzeczom odejść. Uwolnić się od nich. Odciąć. Zamknąć cykl. Nie z powodu dumy, słabości czy pychy, ale po prostu dlatego, że na coś już nie ma miejsca w naszym życiu. Zamknąć drzwi, zmienić płytę, posprzątać dom, strzepnąć kurz. Przestać być tym, kim nie jesteśmy. Bądźmy tym, kim naprawdę jesteśmy. Musimy zrozumieć, że to nie jest gra znaczonymi kartami. Raz wygrywamy, raz przegrywamy. Nie oczekujmy, że inni coś nam zwrócą, docenią nasz wysiłek, odkryją nasz geniusz, odwzajemnią naszą miłość.
|
|
|
|
Miłość to słuchanie pod drzwiami, czy to jej buty tak skrzypią po schodach, miłość jest wtedy, jak do czterdziestoletniej kobiety wciąż mówisz Moja Maleńka i kiedy patrzysz jak ona je, a sam nie możesz przełknąć... Wtedy, kiedy nie zaśniesz, zanim nie dotkniesz jej brzucha... Wtedy, kiedy stoicie pod drzewem, a ty marzysz, żeby się przewróciło, bo będziesz mógł ją osłonić..Wtedy, gdy pod wodą oddajesz jej swoje powietrze...
|
|
|
|
Pokaż komentarze (5)
