 |
|
“ Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować, czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć, co trwa, a co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było. I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić. ”
|
|
|
|
“ Wydoroślałam na tyle, aby nie walczyć o zainteresowanie ludzi, którzy po prostu nie chcą mi go dać. Nie warto uganiać się za innymi, to upadlające. ”
|
|
|
|
“ Oddech weź, już najgorsze jest za Tobą,
W końcu gdzieś, będzie lepiej, daję słowo.
Nie bój się, uwierz w siebie, masz już wszystko.
Poczuj więc, że przed Tobą cała przyszłość, przecież wiesz. ”
|
|
|
|
“ Czekałam, aż ktoś do mnie zadzwoni i powie, że to już koniec. Nie chodziło mi o to, żeby to był szczęśliwy koniec, tylko jakikolwiek. Myślę, że czasem można chcieć już tylko, żeby coś się skończyło, obojętnie jak. ”
|
|
|
|
"Już cztery razy przestałem Cię kochać i zacząłem na nowo. "
|
|
|
|
"Nie ma Cię, ale biorę Cię pod uwagę. Cały czas."
|
|
 |
|
` czasami brakuje mi sił, nigdy nie braknie mi w sercu tej werwy... `
|
|
 |
|
Ile można w życiu wybaczyć komuś, kogo tak bardzo się kocha?
|
|
|
|
Chcę ci coś powiedzieć teraz nie za dnia.Bez słów w cztery oczy, w jednym ciele dwa. Język jest zazdrosny zna za dużo słów. Nie pozwólmy wplątać w nas tej wstęgi bzdur.
|
|
|
|
Ktoś być może słusznie strzeże zdań bez słów, tych niepowtarzalnych..
"Kocham Cię."... tych dwóch.
|
|
 |
|
Boję się, że o mnie zapomnisz. Boję się, że przestaniesz o mnie myśleć, że nie będę dla Ciebie nawet jednym z milszych wspomnień, że nie pojawię się już wcale w Twojej głowie. Boję się, że stanę się tak bardzo nic nieznacząca, że będę tylko kimś kto był, ale o kim można już nie pamiętać. Boję się, naprawdę się tego boje, bo tak trudno myśleć o tym, że jest się nikim dla osoby, która jest ważniejsza niż cała reszta świata. / napisana
|
|
|
|
Nauczyłam się żyć ukrywając cały swój smutek oraz każdy gram tęsknoty. Opanowałam nakładanie uśmiechu w momentach kiedy łzy cisną się do oczu. Nauczyłam się kłamać, grać, tuszować prawdę. Ale ja nie miałam innego wyjścia. Życie w cierpieniu nie jest proste, a okazywanie go nie ma najmniejszego sensu. Ludzie nie wiedzą jak obchodzić się z cierpiącą osobą. Nie wiedzą co powiedzieć, jak się zachować, nie wiedzą czy spróbować pomóc czy udać, że nic nie widzą. Dlatego lepiej nie pokazywać cierpienia, nie czekać na litość, bo to nic nie daje. W oczach innych wszystko ma swój indywidualny obraz, który tak często odbiega od tego prawdziwego. Tak mało kto rozumie co czuje osoba, która właśnie w tym momencie cierpi. I właśnie to wszystko nauczyło mnie, że najlepiej płacze i tęskni się w ukryciu. Ból nie potrzebuje widowni. / napisana
|
|
|
|
Dodaj komentarz
