 |
|
There's not a day that goes by that I don't think of you and I don't think of making you proud. And I still love you despite the fact that you don't remember certain things about me and that you don't know what I'm allergic to and you don't really know what's going on in my life and you don't know what's going on in my head. It sucks but it's okay. And thank you for a lot of things. / Alexa Losey, A Letter to All the Boys I've Loved
|
|
 |
|
Boże, powiedz mi czym sobie zasłużyłam? Czy ja naprawdę jestem takim potworem? / Nataalii
|
|
 |
|
Zaryzykuj. Jesteś młoda, piękna, ambitna, masz przed sobą całe życie. Musisz próbować, dużo dawać od siebie. Nawet jeśli czasami okaże się, że to niepotrzebne, że zmarnowałaś czas, że lepiej było w ogóle nie zaczynać. To nic. Upadamy i podnosimy się. Byle do przodu. Cały czas. Trzeba mieć cel i do niego dążyć. Żeby stać się kimś, wystarczy ruszyć się z miejsca. Jeden krok, choćby ten najmniejszy. Zaczyna się od mały rzeczy, a kończy na wielkich. Czasami musisz postawić wszystko na jedną szalę, nie szkodzi, zrób to. Przegrałaś? Próbuj od nowa, tego samego albo czegoś innego. Byleby nie stać w miejscu i nie umrzeć wewnętrznie z własnej beznadziejności. [ yezoo ]
|
|
 |
|
Czasami zapominasz i zamykasz swoje serce na klucz, którego On jest właścicielem, ale nie można tak... Nie można oddawać jedynego klucza do własnego serca komuś... Nawet takiemu komuś, kto Cię kocha... Takiemu komuś kto Cię kocha z wzajemnością... To tak jakby bank dawał Ci kredyt bez Twojego zapewnienia, że kiedyś go spłacisz... To, że ktoś ma klucz do Twojego serca, nie znaczy, że kiedyś go nie zgubi... nie znaczy, że pewnego dnia nie zapragnie otworzyć nim innych drzwi... I wiesz co się wtedy stanie? Będziesz potrzebowała świetnego ślusarza...
|
|
|
|
"Świat jest wf-em, a ja nie mam stroju"/ Taco Hemingway
|
|
|
|
Powiedz, czy to jest normalne? Tyle lat minęło, a wciąż nie mogę sobie poradzić z miłością do ciebie./ Wiesław Myśliwski
|
|
|
|
Być może czasem nadmiernie idealizujemy przeszłość. Oczekujemy doznań, które towarzyszyły nam dawniej. Zapominamy o tym, że obecnie jesteśmy w innym miejscu i czasie, a także, że jesteśmy innymi ludzmi. / net {wersja tonatyle}
|
|
|
|
Jakże ja będę umierać, kiedy nie żyłam ja wcale? / Maria Kuncewiczowa, "Cudzoziemka"
|
|
|
|
Dodaj komentarz
