|
Nie są do siebie podobni w niczym, są jak dzień i noc. Kiedyś wystarczał tylko On, tylko On był potrzebny. Potrafiłam kochać tylko jego, ale strach przed byciem zranioną wygrał. Wyłączyłam myśli, przestałam mieć sumienie. Zaczęłam oszukiwać, i kłamać . On przestał wystarczać. Wiedziałam na co się pisze, wiedziałam jaki może być tego rezultat. Jednak dalej w to brnęłam, bez zastanowienia, bez myśli o konsekwencjach. Najgorsze? Lubiłam to wszystko, fascynowało mnie to i pochłaniało bez reszty. Uczucia przestały się liczyć, a ja korzystałam z życia, w sposób jaki do tej pory nie sądziłam, że potrafię. I tak nie zamierzałam przestać. / passionforlife
|
Dodaj komentarz
