 |
|
Tracę ludzi. Znikają mi za wrotami krainy związków, robią się nagle tacy obcy i nierozumiejący, a ja zostaję sama i żałosna jak nagrobek.
|
|
 |
|
Musisz dać z siebie wszystko, co tylko możesz i gdy dobrniesz do punktu, w którym naprawdę pragniesz sukcesu, tak jak pragniesz oddychać, wtedy właśnie zaczniesz zwyciężać. | Andreas Anastasi
|
|
|
|
O czym myślisz o trzeciej nad ranem?
|
|
|
|
Daje mi tę pewność, że to wszystko jest tego warte.
|
|
 |
|
Bez względu na to jak nazywa się miłość w innych językach, Ty jesteś w moim.
|
|
 |
|
Zrobiłam wszystko, co w mojej mocy. Zadałam Ci każde ze stawianych sobie pytań i uzyskałam odpowiedzi. Wyjaśniłam Ci to, co wciąż leżało mi na sercu. Tylko tyle. Nic więcej nie mogę. Potrzeba teraz tylko jakiś plastrów, bandaży, bo moja pokaleczona dusza umiera.
|
|
 |
|
Szliśmy w ciszy lasem, popijając piwo, gdy nagle usłyszałam : ' Podobam Ci się, prawda? ' - zamknęłam oczy, nie chcąc odpowiadać na pytanie. ' Nie chcę o tym gadać.. " - rzuciłam. ' Trafiłem w najczulszy punkt, wiedziałem. ' - uśmiechnął się i wziął łyk piwa. Po chwili ciszy, złapał mnie za rękę, odwrócił w swoją stronę i stając przede mną powiedział : ' Nie możesz się zakochać, rozumiesz? ' - nie rozumiejąc do końca o co Mu chodzi, zapytałam niepewnie : ' Niby czemu? ' - ' Jesteś cudowna, a ja jestem strasznym chujem. Będziesz płakać przeze mnie, a ja tego nie chcę.. ' - ' Nie będę płakać. ' - przerwałam Mu. Złapał mnie za policzki i błagalnym tonem powiedział : ' Proszę, nie zakochaj się... ' po czym przytulając mnie, szepnął do ucha : ' Wystarczy, że ja to zrobiłem. ' | idzysrlz.
|
|
|
|
Prysznic. Wracam do życia. Próbuję wrócić. Kończę dziś szesnaście lat i najwyższa pora, by przestać oceniać życie jakby zbliżało się ku końcowi. Zawsze słuchałam serca - dzisiaj jest niemową.
|
|
|
|
Jestem zdezorientowana, pogubiona w tym, co dzieje się w moim życiu. Leżę nad ranem ze łzami w oczach, wciąż próbując zasnąć. Mam wzrok zapatrzony w lekko powiewającą firankę, a mimo to przed oczami szereg wspomnień z Tobą. Powietrze przesiąka autodestrukcją. Nie rozumiem tego, a mimo to zdałam sobie sprawę, że właśnie takie uczucie towarzyszyło Ci przez ostatnie dwa miesiące. Z tym, że w odpowiedzi na nie Ty piłeś i ćpałeś, a ja podobno jestem na to za porządna.
|
|
|
|
Nie chcę wracać. Nie potrafiłabym spojrzeć w oczy Twojej rodzinie, znajomym po całej tamtej sytuacji. Nie myślę o powrocie, bo wiem jak tego nie chcesz. Byłoby Ci trudno znów mi zaufać. Nie gdybam nad czymś, co nie ma racji bytu. Ale tęsknię i tego nie zmienię jednym pstryknięciem.
|
|
|
|
Źle się czuję teraz, myśląc o Tobie i o Niej, razem, gdzieś u Ciebie, bo nie wierzę, że nie korzystasz z wolnego kwadratu. Dopiero teraz tak dotkliwie uświadamiam sobie jak kurewsko musiało Cię zaboleć moje zachowanie, jak nieludzki musiał być cały ten ból. Przepraszam po raz kolejny, a Ty po raz kolejny to przyjmiesz, choć nigdy nie powinieneś mi wybaczyć. Nigdy.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
