Hm. Stan w którym znajduje się mój umysł jest.. niesamowity. Wszystko wokół co mnie otacza zdaje się słać mi płatku róż pod stopy. Miłość, szkoła, przyjaźń.. Wszystko jest tak idealne. Tak beztroskie i łatwe do ogarnięcia. W moim życiu zaczęło być normalnie. Jest spokojnie. Może dlatego moja podświadomość wariuje? Może jest nazbyt spokojnie? Idąc ulicą mam wrażenie, że ktoś na mnie patrzy. Siedząc w pokoju mam poczucie smutku, przybicia i samotności. Zamykając w nocy oczy - mam ochotę płakać.. Jest tak idealnie. Zbyt idealnie. A co, jeśli to stracę? Wariuję. Wcześniej gubiłam się w problemach, teraz gubię się w nicości. /s.z.w
Cały czas pada. Padało wczoraj, pada dziś, padało rok temu, będzie padać jutro, pojutrze, za rok, dwa. Pada, deszcz słów, deszcz smutków, deszcz rozczarowań, deszcz bólu, deszcz kłamstw, deszcz prawd... ale, to tylko deszcz.