 |
Do ciebie należy świat, złap swe życie w swoje dłonie
I oddychaj nim głęboko nim nadejdzie jego koniec...
|
|
 |
Jak człowiek może się wypalić? Świadomością, że to co robi, czemu konsekwentnie poświęca czas okazuje się być bezcelowe.//
|
|
 |
Pustka.. po co zawracać komuś głowę i mówić, że wydaje się nam, iż coś jest nie tak? Inni mają gorzej, więc schowaj swoje głupie obawy w kieszeń! //
|
|
 |
...kiedy człowiek zawsze stara się być dla kogoś powodem do uśmiechu, nie może przyznać się, że coś idzie nie tak... Wtedy cała koncepcja o dawaniu czystej radości przemienia się w nonsens... ..bo jak to możliwe, że człowiek, który zawsze potrafi rozśmieszyć, pewnego dnia staje się smutny...
|
|
 |
Każdy z nas czasem potrzebuje pomocy... nawet jeżeli ma mieć ona tylko formę wysłuchania./
|
|
 |
W życiu każdego z nas bywają takie momenty, w których najchętniej byśmy zniknęli. I to właśnie wtedy, mimo tego, że potrzebujemy pomocy, oszukujemy siebie i innych, że wszystko jest tak jak należy.
|
|
 |
Przyjaciel - dar od Boga.//
|
|
 |
|
Nienawidzę to złe słowo, aby opisać to co do Ciebie czuję. Jestem już po prostu zmęczona czekaniem na to co nigdy nadejdzie i walką o każdy dzień. Myślę, że bliżej mi do obojętności niż wściekłego rzucania się na Ciebie z pazurami./esperer
|
|
 |
Uczucie, gdy dostajesz radę jaką chciałabyś dostać od osoby, od której nigdy nie powinnaś przyjmować rad.//
|
|
 |
I nagle ogarnęła ją pustka. Brak chłopaka? Jest, i to wspaniały. Brak pieniędzy? Bywało gorzej. Brak czasu? Jest czas na leniuchowanie. Smutek? Wszechogarniający. Dlaczego...?//
|
|
 |
"Czasami zastanawiam się, czy list nie wziął się z pragnienia dotknięcia kogoś, gdy było to fizycznie niemożliwe. Ale być może, to już przebrzmiałe pragnienia, dlatego list umiera (...)"
|
|
 |
"Tęskniłam za tobą poprzez góry i morza, przez czas nasz niewspólny, przez nieobecność twoją na tym świecie, przez zły los, który mi cię zabrał, przez najdalszą dalekość, jak tylko umiałam, ale tyś był jeszcze dalszy, tyś był jak z piekieł do nieba"
|
|
|
|