 |
|
Istotne jest to by się nie pomylić i nie przejść obojętnie obok miłości naszego życia.
|
|
|
|
Zanim odejdę nim odejdę stąd, chwyć za ręke mnie, złap za rękę mą.
|
|
|
|
Niebo zaczyna się zlewać z ziemią w jeden kształt.
Serotonina zapędza mnie bezwiednie w szał.
Chcę to zatrzymać i nie chce, nawet nie wiem jak.
Euforia...
|
|
|
|
Nie odkładaj mnie na później, bo później już mnie nie będzie.
|
|
|
|
Zaczaruj mnie ostatni raz..
|
|
|
|
Nie biegać za wieloma, tej jednej szczęście przysiąc.
|
|
|
|
Chcę go ściskać i trzymać w objęciach, bo żyjąc by umrzeć, chcę umierać ze szczęścia.
|
|
|
|
Mogę zostać, ale powiedz, że potrzebujesz mnie.
|
|
|
|
Jeszcze kiedyś będziemy jak Ona i On.
|
|
 |
|
Masz wszystko, kochających rodziców, cudownego brata, rodzinę, która Cie wspiera i pomaga. Twoje marzenia się spełniają, wyjechałaś do wymarzonego miasta na studia, które sprawiają Ci przyjemność i z którymi świetnie sobie radzisz. Masz nowych przyjaciół, którzy są niesamowici. czujesz, że dopiero teraz zaczynasz naprawdę żyć. Poznajesz nowych ludzi, nowych chłopaków, imprezujesz. Cieszysz się chwilą i korzystasz z życia. Ludzie Cię lubią. Ty sama kochasz swoje nowy życie, a jednak czegoś Ci w nim brakuje. Mimo upływu czasu nadal za nim tęsknisz, nadal go kochasz, a żaden nowo poznany dotąd chłopak, nie jest w stanie Ci go zastąpić. Brakuje Ci jego, jego cholernej obecności. I to Cię właśnie niszczy. Nie możesz żyć przeszłością, musisz zaakceptować życie takie jakie jest ;)
|
|
|
|
A moze to wszystko było moja winą? może gdybym potrafiła zachowywać się inaczej, gdybym znalazła w sobie odwagę by zawalczyć o to uczucie, byłoby inaczej? Może... Jedno wiem za to na pewno, to wszystko już minęło i nie ma już żadnego gdyby.. i może właśnie w tym tkwi problem.
|
|
|
|
Patrząc z perspektywy czasu stwierdzam, iż te kłótnie Nam pomogły, zawsze próbowaliśmy dojść do porozumienia, choć często jedno chciało dogryźć drugiemu, chciało go powalić swoimi argumentami. Ale pamiętasz? zawsze wychodziliśmy z tego bez szwanku, bez uszczerbku, kochaliśmy się tak samo, śmiem myśleć iż nawet bardziej, nieraz traciliśmy swoje zaufanie, lecz później udowadnialiśmy ze zdwojoną siłą jak bardzo na nie zasługujemy, walczyliśmy o siebie nawzajem, pokazując, że zależy Nam na sobie, że jesteśmy jednymi z tych, którym dane będzie kochać się już po kres tego co najcenniejsze otrzymaliśmy od Boga, po życia kres, Skarbie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
