 |
|
To umiera. Słyszysz? Wszystko co jest we mnie umiera. Tęsknota, ból, cierpienie i żal odchodzi, bo wreszcie nadszedł moment kiedy Ty nie jesteś najważniejszy. Zbyt długo rządziłeś moim życiem, zbyt długo byłeś priorytetem chociaż ja Cię nie obchodziłam. Teraz nadchodzi koniec, bo moje serce nie ma więcej sił aby dalej próbować ożywić Twoją miłość. Mam dosyć, po prostu mam dosyć tego jakim człowiekiem jesteś, jak mnie potraktowałeś. Zabrałeś mi kawałek życia, nie mam zamiaru oddawać Ci reszty. Zmęczyłam się walką z wiatrakami i odbijaniem się od muru. Teraz pozwól, że poprowadzę swoje życie inną drogą, taką która wiedzie z daleka od Ciebie. / napisana
|
|
 |
|
Przez chwile miałam coś co zagłuszyło mój ból. Jednak tęsknota za ukochaną osobą nie zna litości i prędzej czy później kolejny raz powraca pozostawiając spustoszenie w sercu swojej ofiary. Ze mną nie mogło być inaczej. Ja musiałam znowu poczuć jak to jest upadać coraz niżej. I chociaż tego nie chciałam, bo moim jedynym celem było pokonanie własnych słabości, to takiej sytuacji nie udało się uniknąć. Prawda jest taka, że nikt nigdy nie liczył się z moimi uczuciami. To ja, to zawsze ja dopasowywałam się do innych, ale nikt do mnie. Może taki właśnie jest świat, może niektórzy ludzie już tak mają, że zostają ranieni przez najważniejsze osoby, a ja jestem wśród nich i to już nigdy się nie zmieni. Czas się do tego przyzwyczaić, a przede wszystkim uodpornić się na ból. Może wtedy to wszystko będzie o wiele mniej bolało. / napisana
|
|
|
|
Przez chwile miałam coś co zagłuszyło mój ból. Jednak tęsknota za ukochaną osobą nie zna litości i prędzej czy później kolejny raz powraca pozostawiając spustoszenie w sercu swojej ofiary. Ze mną nie mogło być inaczej. Ja musiałam znowu poczuć jak to jest upadać coraz niżej. I chociaż tego nie chciałam, bo moim jedynym celem było pokonanie własnych słabości, to takiej sytuacji nie udało się uniknąć. Prawda jest taka, że nikt nigdy nie liczył się z moimi uczuciami. To ja, to zawsze ja dopasowywałam się do innych, ale nikt do mnie. Może taki właśnie jest świat, może niektórzy ludzie już tak mają, że zostają ranieni przez najważniejsze osoby, a ja jestem wśród nich i to już nigdy się nie zmieni. Czas się do tego przyzwyczaić, a przede wszystkim uodpornić się na ból. Może wtedy to wszystko będzie o wiele mniej bolało. / napisana
|
|
|
|
NOCHODZTUBEJBE:
Nigdy nie rozumiał tego, że po prostu pisze. Wylewam wszystko na kartkę. Dla niego było to dziecinne bo po co pisać coś co będzie się miało zawsze w głowie? Tutaj się różniliśmy. Pisząc czuje wolność. Inni tańczą, śpiewają a ja tylko pisze. 2 miesiące temu znalazł mój zeszyt. Zaczął czytać bez mojej zgody. Widziałam to lecz nic nie mówiłam byłam ciekawa jego reakcji. Po chwili usiadł, przewracał nerwowo kartkami. Wtedy dostrzegł mnie. Rzucił zeszyt i przeprosił. Widziałam łzy w Jego oczach. Widziałam jak bardzo to przeżyj. Jak moje słowa go dotknęły. To wtedy po raz pierwszy dowiedział się, że go kocham i jest najlepszym co mnie w życiu spotkało. To tam przeczytał o mojej chorobie. Nie mógł zrozumieć jak mogłam ukrywać to przed Nim. Pytał dlaczego? Nie umiałam mu odpowiedzieć. Nie mogłam spojrzeć mu w oczy. Byłam przerażona. Wstał przytulił mnie i powiedział,ze będzie ze mną do końca. Zawsze.Pozostał na miesiąc.Przestraszył się? Przestał kochać? Nie wiem...zostal tchorz
|
|
|
|
Był a to się liczy.Nie zliczę ile łez wylałam,nocy nie przespałam,najważniejsze ze był.Nie żałuje ani jednej minuty z Nim spędzonej bo byłam szczęśliwa nawet wtedy kiedy odszedł bez słowa powtarzałam sobie, ze daj mi szczęście może i chwilowe ale szczęście.To przy Nim odżyłam, poczułam sie kobieta.Przy Nim zasmakowałam życia.Przy Nim sie uśmiechałam, mogłam być sobą.Dziękuję i przepraszam jeżeli zawiodłam, nie byłam na tyle dobra abyś został do teraz.Przepraszam i życzę szczęścia w tym drugim życiu..
|
|
|
|
Powiedz jak zapomina się o szczęściu. Jak wymazuje się z głowy wszystkie wspomnienia, które przywołują te najlepsze chwile. Opowiedz o najskuteczniejszym sposobie na wygnanie z serca miłości. No proszę, przecież twierdzisz, że tak łatwo jest odciąć się od tego co było, więc powiedz co mam zrobić żeby nie pamiętać już o jego oczach, o uśmiechu, żeby nie kochać. Boli mnie serce, więc powiedz, więc zrób coś aby było mi lżej. Nie powtarzaj tylko, że mam się ocknąć, pokaż mi lepiej drogę, którą mam pójść, bo sama już dawno zgubiłam odpowiedni tor. Błagam, pomóż mi. / napisana
|
|
|
|
Łatwo było Cię pokochać. Wystarczyło zajrzeć w Twoje oczy, upić się Twoim uśmiechem, a serce ochoczo wyrywało się ku Twojej osobie. Ono zobaczyło w Tobie swoje schronienie, od samego początku wiedziało, że potrzebuje tylko Ciebie, nikogo więcej. Jednak nie tak łatwo było Cię kochać. Nie wtedy kiedy znikałeś, kiedy wymykałeś się żeby za chwilę znów wrócić. Sprzeczne sygnały, milczenie, nieobecność. Nigdy nie było mi łatwo. Od początku byłeś tą cholerną zagadką, którą chciałam rozwiązać, byłeś tajemnicą, którą chciałam poznać i zachować tylko dla siebie. Ale Ty ciągle mi to uniemożliwiałeś, wbijałeś noże w moje serce i robiłeś wszystko aby uświadomić mi, że moja miłość wcale nie jest ważna. Od pierwszej chwili byłeś najtrudniejszym człowiekiem jakiego poznałam i może dlatego pokochałam właśnie Ciebie. Nie ma drugiej osoby takiej jak Ty, już nigdy nie będzie i mimo wszystkich tych trudności już zawsze będę kochać tylko Ciebie. / napisana
|
|
|
|
Czy to ma w ogóle jakikolwiek sens? Ja, Ty, my - razem? Czy przetrwamy ten trudny dla nas czas? Czy nasze zauroczenie sobą przerodzi się w miłość? Tyle pytań.Odpowiedzi brak.Czas pokaże.
tak bardzo się boję.
|
|
 |
|
Nie chce więcej niedomówień, pragnę grać w otwarte karty. /chcecipowiedziec
|
|
 |
|
Kiedy poczujesz miłości brak,
kiedy wali się cały świat,
wszyscy mówią: "wierzę w ciebie",
ale ja chcę być już tam w niebie.
Mieć mężczyznę, mnóstwo dzieci
i się pytać: "jak tam leci?"
- U mnie dobrze, po staremu,
tylko nie mam tego dżemu.
Nie mam pieska, nie mam domu...
Taka niepotrzebna jest nikomu.
|
|
|
|
Pokaż komentarze (2)
