 |
Tęsknota wypełnia moje serce do granic możliwości. jeszcze chwila, a nie pomieści nadmiaru uczuć, rozpęknie się na milion kawałeczków. a największy z nich wciąż będzie żywym wspomnieniem o Tobie i o naszym lecie..
|
|
 |
Mamy miłość, kochanie Może to nie dużo , ale nie ma mowy ,aby to nie wystarczyło ...Ponieważ mamy siebie
|
|
 |
Po prostu zamknij oczy Zachodzi słońce.. Wszystko będzie w porządku ...Nikt nie może cię już skrzywdzić .. A ,gdy nadejdzie świt Ty i ja będziemy całkowicie bezpieczni ..
|
|
 |
Pamiętam łzy spływające po twojej twarzy , Gdy powiedziałam, że nigdy cię nie opuszczę ...Kiedy te wszystkie cienie niemalże zgasiły twoje światło Pamiętam, że powiedziałeś: "Nie zostawiaj mnie tu samego" ...Lecz to wszystko przeminęło i dziś wieczorem należy do przeszłości..
|
|
 |
Najgorzej dawać pusta nadzieje ;/
|
|
 |
Znasz ten stan ...Kiedy czujesz , że krew w żyłach stanęła na chwile i nie chce dalej ruszyć ... Kiedy wydaje ci się że nie możesz nabrać wdechu bo płuca są już pełne..Kiedy widzisz ciemność bo czujesz jakby twoje powieki złączyły się w jedną i nie chcą się znów otworzyć ... Kiedy czujesz że nie możesz się ruszyć gdyż twoje stawy i mięśnie przestały pracować .. Kiedy w twojej głowie ukazują się niewyjaśnione obrazy starej samotnej przyszłości..i nie możesz ich kontrolować ... Kiedy czujesz jak twoje serce wzbija się na wysokość twojej krtani i z każdym uderzeniem bije coraz słabiej ... ? Ten stan objawia się wtedy gdy stracimy ukochaną osobę... W moim przypadku to był ON ..; (
|
|
 |
Ja chcę być twoją marionetką ..Więc nie odłączaj mnie teraz ...Ja chcę być pod twoja kontrolą ..Więc litości... Tylko ty możesz mnie skręcać i przekręcać ... tylko proszę ..nie pozwól mi odejść
|
|
 |
Staniemy się bardziej wybredni i ta miłość stanie się nie spełniona..
|
|
 |
Pragnęła tylko ciszy..nie głosu wołającego w jej głowie , jak wielki błąd popełniła ..
|
|
 |
Potrafiła zrozumieć wszystko.. , ale nie tego co teraz czuje..[ .. ]
|
|
 |
Z każdym dalszym ruchem czuła jak kończy się ta opowieść. Podzielona na dwie części, W szczęśliwym wątku królewna wyjechała do swojego księcia , by spędzić z nim najpiękniejsze chwile w życiu I ten smutny w którym opowieść trwała zbyt krótko . Witając się w długim korytarzu, świadomość mówiła że za chwilę nadejdzie czas pożegnań. Tak było .. Nie minęła chwila jak z jej oczu wylewał się ból z jej środka , Zaś z jego nieświadomość tego co czuje patrząca na niego dziewczyna. Wróciła do swojego dziwnego i mało specjalnego życia , lecz tam za lasami , za górami miała przygotowany woreczek z wielkim uczuciem , wróciła razem z nim do domu gdyż zbrakło jej odwagi na podarowanie go księciu ,czuła z tego powodu wielkie rozczarowanie bo wiedziała że i tak wszystko będzie takie same cokolwiek by zrobiła. Nikt nie zna dalszych losów księżniczki , zaś ja życzę jej tego aby trwała w tej bajce do końca swoich dni.. Może nawet troszkę dłużej ..
|
|
|
|