 |
|
rakotwórcze jak szlugi nasze życie
|
|
|
|
nie rozumiem tego, że wciąż tak na mnie patrzysz, po tym wszystkim
|
|
|
|
spotkamy się w tej, albo w innej rzeczywistości
|
|
|
|
gdy każda sekunda boli bardziej niż rana w soli
|
|
|
|
nie uwierzyłbyś w rzeczy, które się tutaj dzieją
|
|
|
|
uczucia i co z nich wynika, upojnie przenika mnie upojenie, wiem, że to pojmiesz
|
|
|
|
nie masz się czego się obawiać wiesz, słońce świeci, gdy przestaje padać deszcz
|
|
 |
|
Pokochała alkohol. Imprezy. Czuła, że żyje pełnią życia. I po raz pierwszy nie musiała się niczym martwić. Po prostu żyła. Z dnia na dzień, bez zastanawiania się nad dniem jutrzejszym. Była szczęśliwa. Nie liczyło się to, że szczęście zapewniał jej alkohol, ani to, że otaczała się totalnym kłamstwem. Oszukiwała sama siebie i dzięki temu mogła poczuć beztroskę i radość, jaką powinno nieść życie.
|
|
|
|
Pierdol wszystko, bo co będzie to będzie i daj mi nadzieję, zanim kurwa odejdziesz
|
|
|
|
Myśli moje, paranoje, ból, cierpienie dławię w sobie. Wielka siła, w każdych czynach i słowie, to co dobre, daje Tobie
|
|
 |
|
weź mnie za rękę , na koniec świata zabierz mnie!!!!!!!
|
|
|
|
Dodaj komentarz
