 |
|
w dążeniu do perfekcyjnej obojętności.
|
|
|
|
zdecydowany brak zdecydowania.
|
|
|
|
poezją jest to, jak pięknie wszystko da się spierdolić, a jak trudno coś naprawić.
|
|
|
|
nie patrz na innych oni nie są doskonali
|
|
|
|
nie mów mi co mam robić, bo i tak zrobię na przekór
|
|
|
|
znasz to uczucie że na kimś ci zależy na prawdę, ale nie kochasz?
|
|
|
|
ranice absurdu? Jakie granice? Kochani, gdyby absurd miał granice to byłby czymś uporządkowanym, a przecież dobrze wiemy, że nie jest. Absurd to właśnie brak granic. Brak granic we własnych kretyńskich poczynaniach! To właśnie czyni nasze zachowanie absurdalnym. — dziękuję, dobranoc.
|
|
|
|
Życie nigdy nie jest usłane różami. Zdarzają się tylko takie momenty, krótkie chwile, gdy wydaje się, że mamy to, czego pragnęliśmy. Z czasem okazuje się, że to był tylko przedsmak tego, co mogliśmy mieć, bo przecież znów się nie udało.
|
|
|
|
w dzisiejszych czasach stajemy przed wyborem: dragi, wódka, miłość, fajki czy ludzka litość.
|
|
|
|
najgorsze, co można zrobić, to się na coś nastawić. pytasz mnie, dlaczego jestem taką pesymistką? bo i tak jeden wielki chuj wychodzi ze wszystkiego, co sobie zaplanujesz. a tak, przynajmniej unikam rozczarowań.
|
|
|
|
ja nie stałam w kolejce po wzrost ani po rozum, ja stałam w kolejce po pecha w miłości.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
