|
Anhedonia skutecznie nie dopuszcza szczęścia
choć próbuje, wygrzebać z głębi serca je
|
|
|
dziś nie widzę sensu naprawdę i nie umiem nie stać w miejscu, już nigdy nie będzie jak dawniej
|
|
|
w dzień chciałem byś umarła, w nocy bałem się, że umrzesz
|
|
|
szukałem sensu pośród ulic i szukałem pośród ludzi, ale chyba nie ma sensu szukać sensu tu dziś
|
|
|
przybite gwoźdźmi w ramach chwile mamy na ścianach, zdjąć je łatwo ale trudno się przełamać
|
|
|
oboje jesteśmy spragnieni takich przeżyć żeby razem się odbić od ziemi
|
|
|
i popatrzeć w twoje oczy, co zmęczone są jak moje...
|
|
|
zostaniesz ze mną nawet jeśli wejdę w ogień i po raz kolejny Ci obiecam, że z tym koniec?
|
|
|
zły świat jest tak bardzo czy tylko my?
|
|
|
ja nie bardzo wiem kim jestem sam
a ja trochę inny niż ten świat
|
|
|
udaję cały czas, tak niezwykle rzadko chce mi się śmiać.
|
|
|
|