 |
Trwasz, ale nic już cię nie cieszy.
|
|
 |
I hate everything about you! Why do I love you?!
|
|
 |
All the feelings that I get, but I still don't miss you yet
|
|
 |
Zawsze już na początku każdej znajomości chciałam wiedzieć, co mogę dostać - na przykład ciepłą dłoń na spacerze. Chciałam prawdy. A w tę wpisane jest przecież ryzyko rozczarowania. Trzeba wiedzieć, czy na spacerze może zabraknąć nie tylko dłoni, ale i tożsamej duszy. Być może powie Pan, że jest w tym coś z asekuranctwa. Być może, zwłaszcza, że na początku każdej znajomości karne punkty, które zdobywa kandydat na kochanka, czy męża, właściwie nie bolą. Nie ma więc i mowy o klęsce. Łatwo sobie powiedzieć wówczas: To nie ten. Było i nie będzie. Adieu! Dopiero po przebiegnięciu takiej "ścieżki zdrowia" i już z tą ręką w ręce, można z betroską założyć na nos różowe okulary miłości. Skoczyć z trampoliny uczuć na główkę do morza uczuciowego szaleństwa.
|
|
 |
Zniknąłeś jakby Cie w ogóle nie było. Zaczynam się zastanawiać czy nie całowałam się z powietrzem, czy za rękę nie załapał mnie wiatr, a oddech na moich plecach nie zostawił przeciąg...
|
|
 |
Delikatnymi ruchami wcierasz podniecenie w moje ciało...
|
|
 |
Uwielbiam gdy się do mnie uśmiechasz w tle księżyca i z nutką gwiazd na niebie w pięknym układzie drogi mlecznej .
|
|
 |
Nie rezygnuj z celu tylko dlatego ze jego osiągniecie wymaga czasu. Czas i tak minie.
|
|
 |
Dążyła do perfekcji. Liczyła na to, że któregoś dnia On powie do swoich kolegów " Ona jest idealna " .
|
|
 |
Dziewczyny zakochują się przez to co słyszą, faceci zakochują się przez to co widzą, dlatego dziewczyny się malują a faceci kłamią.
|
|
 |
Nie ma ludzi idealnych, ale wśród tych nieidealnych Ty jesteś moim ideałem...
|
|
 |
Bo słowa to wielka łaska. Cóż ma tak naprawdę człowiek prócz słów dane?
I tak nas wszystkich czeka kiedyś wieczne milczenie, to się jeszcze namilczymy. Może przyjdzie nam ściany z bólu drapać za najmarniejszym słowem. I każdego słowa nie wypowiedzianego na tym świecie do siebie będziemy jak grzechów żałować. Tylko, że będzie za późno. A ileż takich słów nie wypowiedzianych zostaje w każdym człowieku i umiera razem z nim, i gnije z nim, i ani mu potem w cierpieniu nie służy, ani w pamięci.
To po co jeszcze sami sobie zadajemy milczenie?
|
|
|
|