 |
|
'nagle pojawiło sie kucie w sercu i smutek w oczach..'
|
|
|
|
Ja wcale nie chcę zapomnieć, ale jednocześnie nie radzę sobie z tą sytuacją.
|
|
|
|
`sprzeczne uczucia towarzyszące jej przy kubku ciepłej herbaty, a przed oczami setki wspomnień.`
|
|
|
|
W twarz zaśmiac się światu, tak donośnie, bezczelnie.
|
|
 |
|
Smutek pożegnań istnieje po to, by można się było cieszyć powitaniem.
|
|
|
|
`może go nie kocham , tak to prawdopodobne , że tylko go lubię , ale ciągle o nim myślę , i zastanawiam się co robi , i jak się czuje , czy wszystko mu się udało , czy myśli o mnie tyle co ja o nim . '
|
|
|
|
przecież ona ciagle sie uśmiecha. ale spójrz na nią gdy jest sama.
|
|
|
|
ej, zatrzymaj się na chwile, popatrz, ona tęskni.
|
|
|
|
znikniesz nagle nie mówiąc wiele.
|
|
|
|
- tak mała, więc powiedz mi to śmiało. - ale co? - spytała zamyślona. - to o czym ciągle myślisz! - ale myślę o Tobię.. - odpowiedziała delikatnym głosem. - nie jestem głupi, czy tak trudno Ci to powiedzieć? - tak! bardzo, bo zależy mi na Tobie, ale ja już chyba nic nie czuję. - popłynęły łzy, usiadła na ławce i nie mogła pozbierać myśli, po chwili on usiadł koło niej szepnął do ucha - kocham.. - co z tego skoro ja nie?! - spytała ocierając łzy. - a to, że jesteś dla mnie jak księżniczka, o której nigdy nie zapomnę. - przytulił ją, a po chwili złożył ostatni pocałunek na jej ustach po czym wyszeptał: - wiesz? będzie mi brakowało smaku Twojego błyszczyka..
|
|
|
|
I przyszedł ten dzień, w którym już nawet nie ma pytań. Nie ma zaciskania powiek. Są tylko wspomnienia i jedno marzenie, w które wierzę. To nawet nie ja w nie wierzę, ale moje serce, które przecież jest zimne. Nie wiem jak i skąd bierze ciepło i rozpala ogień nadziei. Przestałam ufać ludziom, bo gdy nie ufasz to automatycznie się na nich nie zawodzisz. Tych, których uważałam kiedyś, za 'ważnych' dzisiaj są mi obojętni. Musza tacy być, bo gdyby nie byli to czułabym ból w środku przez ich zachowanie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
