 |
|
"Zawsze gdzieś toczy się jakaś akcja. Wydaje się, że gdziekolwiek pójdę, trafiam na dramat. Ludzie są jak wszy - włażą ci pod skórę i zagrzebują się tam. Drapiesz się i drapiesz aż do krwi, ale nie możesz się skutecznie odwszawić. Gdziekolwiek pójdę, wszędzie to samo: ludzie paskudzą sobie życie. Każdy przeżywa jakąś prywatną tragedię. Mamy to już we krwi - nieszczęście, nudę, smutek, samobójstwo. Powietrze jest przesiąknięte katastrofą, frustracją, daremnością. Drap się i drap - aż zedrzesz sobie skórę.
- Henry Miller "Zwrotnik raka"
|
|
|
|
"Pomyślałem, że znowu jesteśmy w punkcie wyjścia, że nie możemy oczekiwać żadnych radykalnych rozwiązań i spotykać się będziemy tylko na granicy dwóch światów, z których każdy zmieściłby się w jej albo moim pokoju. Będziemy kurczyć się w brudnych popielniczkach, których tak nie lubiła, w przyjazdach i odjazdach, otwartej książce, w listach, z których każdy będzie rozbitkiem. Będziemy odnajdywać się na wycieraczkach swoich domów i płakać nad białą kartką papieru, która stanie się albo kolejnym listem, albo następnym opowiadaniem."
- Marta Fox "Kapelusz zawsze zdejmuję ostatni"
|
|
|
|
"- Wiesz... jesteś, jesteś cudowny i tylko z Tobą mogę się kochać, i tylko Ciebie... - szlochała, wypowiadając kolejne słowa.
- Nie mów nic - powiedziałem. - Jesteśmy znowu i dla siebie.
Długo Ją tuliłem i uspokajałem. Chciałem Jej powiedzieć, że nasze życie jest półżyciem, a my warci tylko tyle, co książka w dwóch tomach, z których jeden jest w moim mieszkaniu, a drugi w Jej. Chciałem powiedzieć, że nasza miłość to dekompozycja, połowiczność, ale milczałem, bo przecież dziesiątki razy powtarzałem to w listach i sam już nie miałem pewności, czy rzeczywiście nasze spotkania są mniej warte niż życie tych, które niby upływa ręka w rękę i łóżko w łóżko." - Marta Fox "Między snem a snem. W kapelusz zawsze znajduję ostatni."
|
|
|
|
"Zależy mi na Tobie" - czasem mniej (słów) znaczy więcej (emocji).
|
|
|
|
"Każde dziecko powinno nauczyć się robić pewne rzeczy samo. Tobie pozostało jeszcze ustawić równo klocki w głowie i powyrzucać wszystkie bajki z życia."
|
|
|
|
"Życie można porównać do wahadła. Kołysze się między cierpieniem i uśmierzaniem bólu. Zawsze. Bez końca."
- Mankell "Piąta kobieta"
|
|
|
|
"Wszystko jest stratą czasu, chyba że pieprzy się w najlepsze, tworzy w najlepsze, ma się jak najlepiej albo zmierza w kierunki ułudy pod tytułem miłość i szczęście. Wszyscy skończymy w gnojówce porażki - czy nazwiemy to śmiercią czy błędem. Nie jestem elokwentnym osobnikiem, przypuszczam jednak, że niedostosowanie się człowieka do biegu rzeczy można nazwać nabieraniem doświadczenia, nawet jeśli nie mamy pewności, że oznacza to mądrość. Z kolei zdarza się też tak, że człowiek całe życie błądzi, tkwiąc bez przerwy w stanie swego rodzaju odrętwienia i paraliżu. Widzieliście te twarze. Ja widziałem swoją." - Bukowski
|
|
|
|
"Nic oprócz Ciebie nie zabiega o mnie." - Świetlicki
|
|
|
|
"Obecna rzeczywistość wydaje mi się być coraz bardziej abstrakcyjna. Ludzie jacyś tacy smutni, ulice bezbarwne, a wiatr jeszcze bardziej nieznośny. Powoli gasną chęci do spacerów, wspólnego piwa nad Wisłą i papierosa na balkonie. Wszyscy zamykają się w swoich osobistych kokonach, kryjąc nosy w książkach i nowych ajfonach z zestawem słuchawkowym.
Dziewczyny rzadziej się uśmiechają, a chłopaki rzadziej rozśmieszają.
Wszystkim nam gasną oczy.
Jest zimno."
|
|
|
|
"Doszła do wniosku". Kobiety zazwyczaj najpierw nie wiedzą, czego chcą, i żyją jak leci, a później znienacka "dochodzą do wniosku" i wprawdzie nadal nie wiedzą, czego chcą, ale za to wiedzą, że to ma być "coś innego.""
-Jarosław Grzędowicz
|
|
|
|
“A little damage makes people more interesting, right?”
— Catherine Hapka, Something Borrowed
|
|
|
|
Dodaj komentarz
