|
Nie wiem czy istnieje niebo czy piekło... Nie wiem dokąd idą ludzie, którzy zmarli, ale jeśli dokądś idą, to byłoby mi głupio, że przez tyle czasu się do nich nie odzywałam i nic nie mówiłam w eter.
|
|
|
I pierwszy raz w życiu boję się, że to ktoś mnie porzuci, gdzie zawsze to ja chciałam zostawiać ich.
|
|
|
Nikogo za to nie winię. Ja po prostu, wychodzi na to, nie umiem w życie.
|
|
|
Będzie łatwiej i łatwiej, ale jeszcze nie dziś.
|
|
|
I znów dopadł mnie marazm. Beznadziejność i bylejakość. W niczym nie widzę sensu i do niczego nie mam chęci. A przecież zapowiadało się już, że będzie całkiem dobrze...
|
|
|
Miałam być już czyjąś żoną, ale dalej bez zmian.
|
|
|
Zasługuje na wszystko co najlepsze, wiem to. I wiem też to, że tylko ja sama jestem w stanie to sobie dać.
|
|
|
I know that it's a secret, and that I gotta keep it, but I want the lights on
|
|
|
Nie wiem, czy był to Jego uśmiech, który całował mój tuż przed snem, a może Jego rano dopiero co wybudzone ze snu oczy patrzące wprost w moje. Było to coś pięknego, nieistotnego dla innych, a tak istotnego dla mnie. Coś, czym karmiłam każdy swój dzień, każdą najmniejszą z chwil dokładaną do tej całej układanki, która wtedy była dla mnie wszystkim. Całym światem. / Endoftime.
|
|
|
Pomimo dwóch lat nieobecności, ENDOFTIME na 11 miejscu w rankingu całościowym moblo. Wielkie łał. Pamiętam, jak kiedyś sprawdzało się ranking codziennie, by zobaczyć zmiany, zobaczyć najlepszych w ostatnich tygodniach. Nie wierzę, że w sumie tak wysoka pozycja nadal się utrzymuje.
|
|
|
CZEŚĆ, HEJ, ŻYJECIE?
Nie było mnie tu 2 lata. Tak wiele się zmieniło.. Ale kiedy w końcu po stu nieudanych próbach w końcu się zalogowałam i zobaczyłam te wszystkie liczby obserwujących, wpisów, wizyt. Zamarłam. Jak wiele tu pozostawiłam. Pozostawiłam siebie tak po prostu. Lecz nie tylko ja.
Jeżeli mnie obserwujecie i nadal tu jesteście zostawcie po sobie chociażby komentarz.. Chciałabym wiedzieć ile z Was jest nadal wierne naszemu w pewnym sensie domu, jakim było moblo.
|
|
|
|