 |
02.09.11r ! ; ( On odszedł, wyprawiliśmy pogrzeb, i weź tu pomyśl mądrze. I gdzie znów byłeś Boże ! [ KRZYŚ ] [ * ] ♥
|
|
 |
To ten dzień, w którym tęsknota boli bardziej.
|
|
 |
Dzisiaj, kiedy staliśmy tak z ludźmi nad Ich grobami, szepcząc wspominaliśmy czas, kiedy byli tutaj, obok przy Nas. Zastanawialiśmy dlaczego tak jest, że życie zabiera Nam ludzi, którzy tak naprawdę niczym nie zawinili? Dlaczego zamiast podarować jeszcze jedną szansę na oddech, zamyka Im powieki zatrzymując rytm serca, ciała zakopując pod ziemię? Przez nasze myśli kilkaset razy przewijały się Ich uśmiechy, słowa zatrzymane gdzieś na dnie serca i czyny zapisane w pamięciach. Pomimo świadomości, że nie ma Ich już z Nami, że może już nigdy się nie zobaczymy, to w Naszych sercach trwają nadal, żyją przypominając o sobie każdego dnia. / Endoftime, z tamtego roku.
|
|
 |
„(...) Spakowała jedną trzecią życia w dwie podróżne torby i odeszła. Ta z rzeczami z ostatnich dwóch lat była prawie pusta. Odchodzia w zamierzonym pośpiechu. Wymyśliła sobie, że tak będzie mniej boleć. Albo jeśli nie mniej, to przynajmniej krócej. Dała sobie dziesięć minut, żeby zatrzeć ślady po największej miłości swojego życia.” J. L. Wiśniewski
|
|
 |
Zrozumiałam, że nie chcę streszczać się zaledwie w jednej kwestii. Nie chcę każdego, nowego dnia szukać sobie miejsca we własnym życiu, czy też wciąż na nowo układać jego podstawy. Dziś, jedyne czego chcę to pozbyć się z pamięci tamtych dni, wspomnień i słów w nich zapisanych. Chcę pozbyć się z podświadomości tej myśli, że już nigdy nie będzie tak jak wcześniej, że nigdy nie będzie tak dobrze. Serca nie oszukam, nie podmienię uczuć pozbywając się przy okazji bólu, ale dziś wiem, że to co mogę zrobić, to wyłącznie je zmienić. Mogę, naprawdę mogę. Wystarczy, że chłodne miejsce wypełnię nowymi, tym razem prawie idealnymi i tak doskonałymi jak nigdy, o które przede wszystkim nie będę się bać. Uczuciami, które dla mnie będą jakby podporą szczęścia, którymi bez przeszkód, po prostu będę mogła oddychać. / Endoftime.
|
|
 |
Każdy z Nas wybrał stronę, w którą chcę podążać. Każdy z Nas wybrał i nie chcę się oglądać. ♥
|
|
 |
Często ze łzami w oczach myślę - " Proszę wróć ! ", chociaż wiem, że to nie możliwe i płaczę znów. [ * ] ; (
|
|
 |
Moje spojrzenie powie Ci więcej o tęsknocie, niż jesteś w stanie sobie wyobrazić. Mogę opowiedzieć Ci o porannej herbacie, pitej w samotności trzymając w dłoniach filiżankę parzącą w dłonie. Moje oczy widziały dużo, zdecydowanie za dużo, a płakały często. Widziały jak z każdym dniem tęsknota wnikała coraz dalej. Bez Ciebie wszędzie jest tak pusto i niespokojnie. Niebo, w które kiedyś zerkaliśmy razem szepcząc o swoich uczuciach, przypomina mi ocean żalu. Nie zdążyliśmy się pożegnać, wyjaśnić, dotknąć po raz ostatni. Może powinnam to zrobić trochę inaczej, nikogo nie zostawia się w taki sposób, nie przerywa się wieczności. Chciałabym, żebyś mnie teraz do siebie zabrał. Mimo to pogodziłam się z tym, że nasze pożegnanie miało czas i miejsce, chociaż nikt o tym nie wiedział. Przez ręce łzy mi przemykają, już nie nadążam ich zbierać. Coś we mnie umarło, a ciągle biegnę, sama nie wiem już dokąd i dla kogo. W myślach mam tylko Twój uśmiech, Twoje słowa, których tak mi brak. [ K ] ♥
|
|
 |
Wspominam Cię ze łzami w oczach, ale z uśmiechem na ustach..
|
|
 |
Tak, tak, tak, tak, nie ma Cię w moim życiuuuuu :D !
|
|
 |
Napij się, nie pierdol i odpłyń ze mną ! ; )
|
|
|
|