 |
|
nie chcę patrzeć na świat, którego nie zdołam zmienić
|
|
|
|
codziennie tracę jeden dzień bezpowrotnie w starciu z tą, która w końcu mnie dotknie i choć istotnie zapominam o niej, ona nagle tuż obok przypomina mi o sobie, dotykając kogoś, towarzysząc mi z rosnącym uporem, zastępuje ciszą słowa niewypowiedziane w porę, trudno o poręcz, skoro tak ciężko o dowód, że istnieje coś poza końcem na końcu tych schodów
|
|
|
|
to gest ręki wyciągniętej po coś, czego nie ma
|
|
|
|
zapamiętać nie mam siły, lubię zapominać chwile
|
|
|
|
a przecież nie chcę źle, przecież już wiem jak to boli, mimo tego i tak zawsze, muszę coś spierdolić
|
|
|
|
tej historii nie znajdziesz nigdzie na swoich googlach, tu życie tnie marzenia, z precyzją jak chirurg, jeden krok do przodu, dwa kroki do tyłu
|
|
|
|
z tamtych obietnic został pył, który rozsypał czas po glebie, czytaj, że nie zostało nic, dlatego nie ma już mnie i ciebie
|
|
|
|
chłopaku nalej, to noc żywych zwłok, chcę się tak najebać żeby na pięć minut stracić wzrok
|
|
|
WWW.PDGKARTEL.COM / Zapraszamy do rejestracji i czynnego udziału w forum! PDG ku chwale!
|
|
|
|
dziś ja naleje tobie, jutro sam wypiję do dna
|
|
|
|
nikt nie przypuszczał że to się tak potoczy, każdy by chciał czasem żeby było inaczej cofnąć się w czasie pozmieniać bo teraz w duszy płacze
|
|
|
|
obrali ten sam kurs życia marynarze,
grał im ten sam puls, muzyka szła w parze
|
|
|
|
Dodaj komentarz
