 |
|
Nie jestem pesymistką. Jestem realistką, problem w tym, że świat jest okropny.
|
|
 |
|
Jak daleko możesz uciec od siebie, żeby pokonać niewyobrażalny ból? Jak wiele musisz zapomnieć, żeby móc dalej żyć - tylko dlatego, że życie okazało się trudniejsze, niż powinno być?
|
|
 |
|
"Jestem niestety zawsze przekonany, że ludzie naprawdę mają na myśli to, co mówią i czuję się bardzo dotknięty, gdy stwierdzę, że kłamią albo bawią się moim kosztem."
|
|
 |
|
"Dziś pesymizm nie jest ani wysiłkiem, ani niezależnością. Jest pierwszym wrażeniem po rozejrzeniu się dookoła. Stanowi najprostszy wniosek, jaki można wyciągnąć z obserwacji. Jest światopoglądem łatwiejszym. Ale dostrzegać dół kloaczny, zdawać sobie sprawę z jego głębi i smrodu, a mimo to pozostawać optymistą… to sztuka. Oto dumne bohaterstwo naszego czasu. Oto wspaniała, trudna, niebezpieczna, szlachetna ekwilibrystyka moralna, na którą tak niewielu może się zdobyć."
|
|
 |
|
,,Może w końcu czas się wziąć w garść?" słowa, które tak bardzo zamieszały w mojej głowie.
|
|
 |
|
To dla wszystkich tych co wiedzą co to uczucia.
Czuję muzykę w sercu i nie patrze na utarg.
|
|
 |
|
Ktoś uciekł w szaleństwo i wybrał strzykawkę,
ktoś miał podać dłoń, lecz zapomniał.
Żaden z Nich już nie wrócił na ławkę,
bo życie to taka bardzo smutna historia.
|
|
 |
|
Najbardziej bolą te wspomnienia, które zostawiły wiele wiele dobrego i wiesz, że już nigdy nie wrócą.
|
|
 |
|
Ludzie - pieprzeni egoiści, pozbawieni uczuć.
Może i jestem jednym z nich, ale chyba innej rasy.
|
|
 |
|
Apatykami zostają najczęściej egoiści.
|
|
 |
|
"...chcę być człowiekiem, za którym bym sam podążył..."
|
|
|
|