 |
męczy mnie ostatnia monotonność, chociaż nie ukrywam, dobrze się w niej czuję, bo jestem bezpieczna, nie muszę się chronić przed bólem i upadkiem, ale ile trwać może taka ucieczka? nie jestem w stanie długo tego ciągnąć. już nie daję rady ciągnąć wszystkiego w nieskończoność. mam wrażenie, że staję się wrakiem człowieka, ale nie potrafię zrozumieć dlaczego tak jest. często się gubię we własnych myślach oraz emocjach. wiem, że chcę coś osiągnąć, bo mam cel, mam pragnienie, które chcę spełnić. lecz nie chcę mówić o tym na głos. nie chcę, aby powróciła przeszłość i na nowo mnie zniszczyło. jestem zagubiona we własnej osobowości. nie radze sobie ze świadomością, że po raz kolejny otacza mnie cisza i ta samotność, która uderza z każdej strony, bo z pozoru to takie niewinne uczucie, które jednak robi swoje.
|
|
 |
to takie przykre, jak czas zobojętnia wobec siebie ludzi.
|
|
 |
czy wolno tęsknić, za tym czego się nie miało?
|
|
 |
widzisz jak ktoś coraz bardziej się oddala.. to nic. jesteśmy dla siebie stworzeni, wierzę, że w końcu znów się spotkamy.
|
|
 |
nic nie jest łatwe, wszędzie znajdziesz jakiś problem i przeszkodę ale przecież właśnie takie jest życie prawda? by później świętować i poczuć smak zwycięstwa. wyjść wieczorem, odpalić szluga i ze łzami w oczach patrzeć na gwiazdy, a potem uśmiechnąć się na myśl, że daliście radę i przeszliście to - nieważne jak zaczynając ale kończąc właśnie tutaj, z tymi emocjami, ludźmi i planami na przyszłość. każda sytuacja i łza uczy czegoś człowieka. każdy nowo poznany człowiek może zmienić Twoje życie i pozostawić później po sobie ślad, którego nie będziesz mogła niczym zakryć.
|
|
 |
zanotuj, ze byłam i chciałam być dalej, ale już nie jestem i nigdy nie będę.
|
|
 |
|
Miałaś kiedyś tak, że chciałaś zadzwonić, pójść i odwiedzić kogoś kogo kochasz albo chociaż do niego napisać, ale coś Ci na to nie pozwalało? Miałaś takie wrażenie, że chciałabyś iść do przodu, ale coś ciągle trzyma Cię w miejscu i mówi 'to nie jest dobra decyzja, nie rób tak'? Co wtedy trzeba zrobić? Wiesz, powoli kończą mi się pomysły jak powinnam żyć. / napisana
|
|
 |
nie poradzę sobie kiedy nie będzie go w mojej głowie.
|
|
 |
a kiedy raz kogoś pokochasz.. chyba kochasz go już na zawsze.
|
|
 |
how long will i need you?
|
|
 |
czas uczynił nas nieznajomymi.
|
|
 |
sama już nie wiem kim dla mnie jesteś. może już tylko wspomnieniem.
|
|
|
|