 |
Kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy, nie miałam pojęcia, że będziesz dla mnie tak ważny.
|
|
 |
I spojrzał się na Nią ostatni raz, tak jakby chciał krzyczeć " zostań, nie odchodź, potrzebuję Cię ". Chciał by została przy nim, by Go znowu dotknęła, ale nie otworzył nawet ust, by ją zatrzymać. Wiedział, że te słowa rozerwą Jej serce, bo tylko Ona dała mu tyle uczucia. Nie decydowała o wszystkim, ale była pierwszą dziewczynę, którą tak kochał. Chciał usunąć poprzednie wspomnienia, i nie pamiętać o innych dziewczynach. Uwielbiał chwytać Ją za rękę, była tak potrzebna. Czuł się ważny, kiedy Ona tak beztrosko się w Niego wtulała, kiedy całował jej usta. Teraz jest pewien, że oddałby za nią życie i nie traktuje tego jak zwykłe słowa, bo Ona znaczyła zbyt wiele. Odeszła, bo nie mogła znieść myśli, że już Go nigdy nie zobaczy. Odwróciła się, bo nie chciała, by widział Jej zapłakaną twarz. Bez słowa, bo uważała, że będzie mniej bolało.
|
|
 |
To jest własnie prawdziwa miłość. Kiedy kochasz bez względu na wszystko, kiedy potrafisz wybaczyć nawet, kiedy bardzo cierpiałaś. Kiedy w tej własnie jednej osobie skupia się cały Twój świat i jej szczęścia pragniesz najbardziej, czasem nawet kosztem własnego.
|
|
 |
Momentami nie wytrzymuję, łzy stają się codziennością ukrywaną pod wymuszonym uśmiechem, tylko po to by nikt nie pytał co się dzieje. choć czasem tak idealnie udaję szczęśliwą dziewczynę, dla której życie jest czymś cudownym, to z dnia na dzień kruszę się coraz bardziej, może niepotrzebnie bo przecież, mam wszystko co najważniejsze, ale zrozum, brakuje mi oddechu, Jego oddechu zadedykowanego tylko dla mnie. Brakuje mi ciepła tych dłoni, Jego głosu i zapachu, małego ' tęsknię ' w wiadomości, dzięki któremu uśmiech na twarzy był przyjemnością..
|
|
 |
Mieć złamane serce i wierzyć w miłość, to tak jakbyś wyjebał się na betonie, a udawał, że to trawa.
|
|
 |
Kiedy noc płaczę deszczem, a krople jej słonych łez rozmywają się po szybie kreuje z nich obraz naszych ściśniętych dłoni. Palce splątane węzłem miłości. Nerwy, paliczki stają się wspólne, łączą się. Dokładnie rysuję je połączone bo nawet milimetr osobno może rozpruć całość, a wtedy wszystko runie tak po prostu. Z kolejnych kropelek dorysowuje nasze postacie blisko siebie by nie mogła powstać między Nami przepaść, by nie wciągnęła Nas i roztrzaskała na dno. Na sam koniec uzmysłowię sobie, że to tylko deszcz i znajdę go również na swoich policzkach. Znowu jestem jak sklepienie niebieskie późną porą; mroczny, cichy, daleko od wszystkich, zapłakany, pusty, sam.
|
|
 |
Tak często Cię widzę, choć tak rzadko spotykam,
Smaku Twego nie znam, choć tak często Cię mam na końcu języka...
|
|
 |
Wszyscy wiemy, że noce są po to, by mówić rzeczy, których nie można powiedzieć jutro.
|
|
 |
Jeśli jest Ci ciężko to znaczy, że idziesz w dobrą stronę.
|
|
 |
Tak wiele chcemy, a tak mało robimy, aby to zrealizować.
|
|
 |
Może powinniśmy porozmawiać, a nie tylko mówić.
|
|
 |
Piękniejszych oczu od jego nie widziałam.
Wypadało mi tylko się w nich zakochać - tak więc zrobiłam.
|
|
|
|