 |
Każda nowa więź, jaką sobie tworzymy, jest nowym cierpieniem,
jeszcze jednym gwoździem, który wbijamy sobie w serce.
|
|
 |
Jesteś niedokończonym wątkiem.
|
|
 |
Kiedy inni oczekują od nas, że staniemy się takimi, jakimi oni chcą żebyśmy byli, zmuszają nas do zniszczenia tego, kim naprawdę jesteśmy. To dosyć subtelny rodzaj morderstwa. Większość kochających rodziców i krewnych popełnia je z uśmiechem na twarzy.
|
|
 |
To właśnie robią ludzie w tym chaotycznym świecie, świecie wolności i wyboru: odchodzą, kiedy chcą.
|
|
 |
Gdybać to sobie można, ale gówno to komukolwiek dało.
|
|
 |
W pewnym sensie zawsze masz siedemnaście lat i czekasz, aż zacznie się prawdziwe życie.
|
|
 |
Ludzie mogą należeć do nas tylko we wspomnieniach.
|
|
 |
wznieśmy toast wystarczy raz.
ordynarny świat śpiewa "sto lat"
|
|
 |
nie mam wcale za złe, teraz jak na to patrze..
|
|
 |
nie bójcie się jutra, dzieciaki, róbcie hałas!
|
|
 |
Przyjaźń, to taka wspaniała więź. Nie jest ważne to ile trwa, albo to ile dzieli te osoby. Ważne jest to, że przyjaciele trzymają się za łapkę. Przyjaciel to osoba, która zawsze schowa Cię przed tym co złe. To osoba, która nie powie Ci " będzie dobrze " a powie " któregoś dnia, gdy będziesz walczyć, obudzisz się i będzie nieco lepiej". Przyjaciel to osoba, która będzie walczyć, gdy Ty się zatrzymasz. Miłość czasem okazuje się ulotna. Znika. Przyjaźń żyje ciągle w naszych sercach. Nawet, gdy ta druga osoba jest daleko to jak ważna jest dla nas nie ulega zmianie. To nie nasza gwiazda, a całe niebo, które oświetla nam noc. To słońce, które pozwala nam cieszyć się dniem. To przykre, że czasem dajemy odejść takiemu człowiekowi, bo myślimy, że w ten sposób go chronimy. Nie ma większego bólu niż odejście przyjaciela. Nie ma większej radości niż widzieć, że jest on szczęśliwy. Nawet bez nas.
|
|
 |
Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu.
|
|
|
|