 |
|
nie przejmuj się, każdy musi zacząć od zera.
|
|
|
|
wszyscy udają silnych, twardych. udają radość, szczęście. a tak na prawdę wszyscy są słabi, wszystko udawane, a po co? tylko dla tego by zaoszczędzić innym zadawania pytań a sobie udzielania wszystkim takich samych odpowiedzi.
|
|
|
|
mam już dość łez, które ze smutku płyną mi co dzień po policzkach, ale te łzy, te łzy były zupełnie inne, te łzy to łzy nadziei i wiary w lepsze jutro, wiary w to, że kiedyś będzie dobrze, przecież musi być dobrze.
|
|
|
|
właściwie to wszystko jest okej, tylko po prostu nienawidzę siebie za przeszłość.
|
|
|
|
„Patrzę na siebie i czasami zastanawiam się, jak dałam sobie radę. Kto był obok i podarował mi tak ogromną siłę? Nie wiem, jak to możliwe, że rzadko płaczę po nocach, że nie zagryzam warg z bólu, że nadgarstki nie krwawią. Nie mam pojęcia, kto dał mi lekcję, jak żyć.” / hm?
|
|
|
|
momentami wydaje mi się, że powoli wszystko mi wychodzi i chyba dalej uczę się żyć, staram się zapełnić pustkę, która została w moim sercu. nadchodzi jednak czasem też taki czas, który powtarza mi, że jestem zbyt słaba by wygrać walkę z przeszłością.
|
|
|
 |
Który już raz znów robisz to samo? Przeglądasz stare wiadomości i wspominasz chwile, w których znaczyłaś dla Niego wszystko. Przypominasz sobie sposób Jego pisania, te nieśmiałe początki. Analizujesz każdą wypowiedź, jakbyś chciała znaleźć błąd, którego nie zauważyłaś, a który znaczył wiele. Śmiejesz się, bo wspominasz moment, gdy krótkie "do jutra" było zapewnieniem kolejnego spotkania. Ale już wystarczy. Usuń wszystkie wiadomości. No dalej. Za czym jeszcze czekasz? Dałaś radę? Nie. Obie wiemy dlaczego. [ yezoo ]
|
|
|
|
wszystko przemija, nawet nie wiesz kiedy.
|
|
|
|
spójrz mi w oczy. widzisz? nadal czekam. / fbl
|
|
|
|
zazwyczaj staram się opierać pokusom, ale oprzeć się tobie jakoś nie potrafię.
|
|
|
|
a co jeśli okaże się, że nie można mnie kochać?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
