 |
|
" Czekam aż wszystko minie, bo właśnie nadeszło kiedyś i nic się nie zgadza. "
|
|
|
|
[...] w mojej duszy rosła straszna melancholia z pewnego powodu, który już nieskończenie mnie przerasta: mianowicie - ugodziło we mnie przekonanie o tym, że na świecie wszędzie jest wszystko jedno.
|
|
|
|
" Spotkajmy się. Chcę posłuchać o twoim życiu, pomilczeć o swoim. "
|
|
 |
|
Patrzą na mnie, zazdroszczą - nos w górę zadzieram. O! Rozkoszy! Umieram! Z rozkoszy umieram!
|
|
 |
|
Mnie trzeba strasznie, bez pamięci kochać i trzymać z całej siły. Inaczej nie ma mnie / Stanisław Ignacy Witkiewicz
|
|
|
|
niesamowicie nieracjonalne i absurdalne, chce żeby się skończyło
|
|
 |
|
W raz z wiekiem przychodzi inne spojrzenie na świat.
|
|
|
|
już za długo każdego dnia samotnie staram się zmierzyć z rzeczywistością, moje serce ostatnio powiedziało mi, że przydałby się ktoś do pomocy
|
|
|
|
poranki są jakoś mniej bolesne, dają nadzieje
|
|
|
|
tak bardzo serce się rwie zapominając, że nie ma do kogo
|
|
 |
|
(...)Mnie trzeba strasznie, bez pamięci kochać i trzymać z całej siły. Inaczej nie ma mnie.
— Stanisław Ignacy Witkiewicz
|
|
|
|
Dodaj komentarz
