|
Czy to wszystko co po dwóch latach zostaje z rozpaczy, ten twardy, popielisty smutek?
|
|
|
Chyba właśnie po tym można poznać naprawdę samotnych ludzi. Zawsze wiedzą, co robić w deszczowe dni. Zawsze można do nich zadzwonić. Zawsze są w domu. Pieprzone zawsze.
|
|
|
możesz nie widzieć nic, gdy spoglądasz mi w oczy, ten syf pozbawił mnie jakichkolwiek emocji.
|
|
|
to raczej historia pomyłek, albo tragikomedia, ze szkoły wiem niewiele - więcej uczę się na błędach.
|
|
|
proszę Cię, przestań masz rację, życie łamie nam wszystkim serca.
|
|
|
zadzwoniłabym do Ciebie, ale wiem że tego nie chcesz, wybełkotała, że Cię kocham, tu jest źle i serio tęsknię.
|
|
|
znów się podnoszę, chociaż miałam nie upadać.
|
|
|
wrzucam luz, bo na chuj mam się spinać.
|
|
|
tak tworzy się legenda, tabletki nie chcą działać, sumienie nie chce przestać gryźć, w sumie nie chce przestać żyć.
|
|
|
wiatr jest zimny, a świat śmierdzi wódką.
|
|
|
leżymy razem żywi i cieszymy się tym życiem, chociaż tym po drugiej stronie też podobno dobrze idzie.
|
|
|
w oczy patrz mi, lustro ludzkich przeżyć, wyciągnij wnioski i korzyści sobie przelicz.
|
|
|
|