 |
Powinnam się przyzwyczaić, że nasze relacje zależą tylko od Twojego humoru, a ja robię za ozdobę
|
|
 |
słowa nie oddają tego ile waży strata, kocham Cię najmocniej, zaraz wracam
|
|
 |
bez bliskich i rodzin wszyscy bylibyśmy nikim
|
|
 |
gdyby nie było książek, czytałbym Ci z oczu
|
|
 |
kto pierwszy pomalował tak nasz świat, nie kochał chyba nas, zrobił to raczej swoim wrogom.
|
|
 |
niech każda postać przestanie spać i zacznie ten bałagan chłostać
|
|
 |
niech ktoś mu w końcu powie, że tylko obok niego mogę oddychać
|
|
 |
gdzie teraz jesteś? pytam bo pęka mi serce
|
|
 |
wstaję, podnoszę wzrok, od nowa gonię wolność
|
|
 |
zadajemy mnóstwo pytań ciągle drążąc temat, chociaż najczęściej odpowiedzi nie ma
|
|
 |
i choć nie raz los kazał nam w przepaść skakać, my nauczyliśmy się latać
|
|
 |
chciałabym znaleźć w życiu coś, co byłoby na pewno
|
|
|
|