 |
|
Nikogo innego tak bardzo, bo nikt inny tak bardzo. I wiem, że masz tak samo./ niecalkiemludzka
|
|
|
 |
Chroniona jestem przez najsilniejsze ramiona, wspierana przez najwspanialszy charakter, i kochana przez najpiękniejsze serce.
|
|
|
|
Kiedy mówię, że Cię kocham, to nie robię tego z przyzwyczajenia. Mówię tak, bo jesteś najlepszą rzeczą jaka przytrafiła się w moim życiu./eldoo
|
|
|
|
|
moje życie ma twoje imię.
|
|
 |
|
Każdy czyn odnoszący się do innych przynosi jakiś efekt. Pamiętaj, że nie żyjesz na tej planecie sam i jeśli masz w sobie choćby odrobinę współczucia, miłości i dobroci, zastanów się kilka razy zanim zrobisz coś głupiego. Człowieczeństwo nie jest jakimś tam słowem, które opisuje wygląd fizyczny Homo sapiens. Określa sposób zachowania - istnienia w jakiś określony sposób, który czyni nas wyjątkowymi. Lew nie ma w sobie człowieczeństwa, ponieważ głodny nie cofnie się przed niczym, żeby zdobyć jedzenie. Czytałem o ludziach, którzy z głodu wyzbyli się człowieczeństwa i zabijali innych ludzi, żeby ich zjeść, ale czytałem również o takich, którzy woleli z tego głodu umrzeć niż złamać pewną granicę po której nie ma już powrotu do bycia człowiekiem. Nie wiem jak sam bym postąpił. Wiem jedynie, że ludzie zapominają, co to znaczy być człowiekiem - rozumną istotą, która zdaje się być wyjątkowym gatunkiem żyjącym na ziemi. Pomagać innym - moje marzenie.
|
|
 |
|
Mówiłeś mi "jesteś moim aniołem", "nie wyobrażam sobie bez Ciebie życia", a później z taką łatwością odszedłeś ode mnie. Nagle słowa stały się tak mało znaczące, a ja nie potrafiłam uwierzyć, że można tak łatwo rzucać je na wiatr. Nie wiedziałam w co mogę jeszcze wierzyć, straciłam zaufanie do każdego wokół, bo nagle wszyscy wydali się tacy zakłamani. Zmieniłeś mój sposób patrzenia na świat i na ludzi. Odchodząc odebrałeś mi zdolność do kochania, bo pomimo tego, że jestem przepełniona miłością do Ciebie ja nie umiem kochać. / napisana
|
|
|
|
jest moim słońcem, rozświetla mi wszystkie dni. nawet te najbardziej zachmurzone. / tonatyle
|
|
|
|
Nie wiem jak to jest możliwe, w końcu minęło tyle czasu, który miał uzdrowić moją chorą duszę i popękane serce, ale ciągle połową siebie tkwię w tym, co było kiedyś. To nie są tylko wspomnienia, które nie chcą przeminąć. To jest coś więcej - takie poczucie, że to co było najpiękniejsze może jeszcze wrócić, że wystarczy tylko odpowiednie słowo, a znów będzie jak dawniej. Tamto życie było lepsze, dlatego więc tak często do niego wracam, ciągle porównuję, analizuje. Utknęłam w tym czego dawno już nie ma, a to strasznie wykańcza i w żaden sposób nie pozwala otworzyć jakiegokolwiek nowego rozdziału. Chciałabym odciąć się od tego jakąś grubą kreską, ale on ciągle jest ważną częścią mnie, a dopóki nią będzie - ja nie urodzę się od nowa. / napisana
|
|
|
|
Jestem śmieciem, zniszczyłem wszystko nie tylko w sobie, ale też w innych.
|
|
 |
|
jakie to piękne, kiedy mogę usiąść, uśmiechnąć się i powiedzieć sobie 'gdyby się waliło, paliło, gdyby nie przepraszał, prosił o wybaczenie to i tak niczego to nie zmieni' kiedy z czystym sumieniem mogę przyznać sobie, że już go nie potrzebuję, że to co było to tylko i wyłącznie kilka pięknych chwil a ogólnie rzecz biorąc to przeszłość, a po co mam do niej wracać? / kashiya
|
|
 |
|
Nie mieszczę siebie w sobie. Czasem chciałabym utonąć we własnych myślach, nie istnieć, nie być, zapomnieć jak to jest czuć coś. Jak długo boli ból? Zakrywam twarz dłońmi, pochłaniają mnie te szare, zgubne dni. Niekiedy lepiej nic nie mówić.
|
|
|
|
Kiedyś pisałem pięknie, potrafiłem wyciskać łzy. Była jedna dziewczyna, która płakała ilekroć zaczynała czytać me słowa. Mówiła, że są piękne, lecz sama piękniejsza od nich wszystkich była i będzie. Nie przyznam się, że sprawdzam co u niej, przyglądam się z boku. Wciąż patrzę na nią z błyskiem w oku. Martwię się często, lecz ból jest zbyt wielki by podejść i znowu usłyszeć jej głos. Nie spojrzę już w oczy jej, nie spojrzę na usta, nie dotknę ni dłoni. Ach,,, kolor jej włosów...
|
|
|
|
Dodaj komentarz
