 |
|
słyszę jakieś kroki. to miłość, w końcu odnalazła do mnie drogę i nadchodzi wielkimi krokami
|
|
|
|
nanannanana. o nie, serce! nie słyszę cię!
|
|
|
|
kochaj mnie. niczego innego nie pragnę, równie bardziej.
|
|
|
|
obudziłam się dzisiaj ze świadomością, że pragnę, a byś był mój, i mówił jak kochasz.
|
|
|
|
mnie, można jedynie kochać, lub nienawidzić. a wybór, pozostawiam Tobie.
|
|
|
|
dostaję palpitacji, serca, za każdym razem, gdy Cię zobaczę. kiedyś będę mieć przez ciebie zawał, nie patrz w ten sposób.
|
|
|
|
a ja wciąż rozbieganym wzorkiem, szukam Cię wśród tłumu.
|
|
|
|
uśmiecham, się do Ciebie, tak nie śmiało, tak skromnie. mówię oczyma, spod wachlarza rzęs.
|
|
|
|
patrz na mój cichy uśmiech, który obawia się zniknięcia.
|
|
|
|
czyżbym się podnosiła.? czyżbym zaczynała być szczęśliwa.? ciiiii. nie mów nic mojej podświadomości, ani losu, wolę nie zapeszać.
|
|
|
|
miłość z rozsądku, jest czymś równie abstrakcyjnym, jak książę na białym koniu.
|
|
|
|
ucieknijmy. tutaj wszystko jest takie brudne i złe.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
