 |
i znowu staniesz w moich drzwiach i powiesz przepraszam a może wtedy już nie będzie odwrotu..
/lasuaamantee
|
|
 |
Kolejna noc , kolejne łzy spływają po policzkach. Czy tak będzie już zawsze?
-Pewnie tak - powtarzam co chwilę w głowie. Wiem , że nigdy nie byłam idealna i popełniłam nie jeden błąd , ale nikt nie jest idealny , każdy zasługuję na kolejną szansę a Ty nie dałeś mi ani jednej i może dlatego to wszystko tak bardzo boli , może to właśnie brak szansy na to aby pokazać Ci jak bardzo Cię kocham sprawia , że to wszystko mnie przerasta.
/lasuaamante
|
|
 |
Najtrudniej uleczyć się z miłości, która przyszła nagle.
|
|
 |
Nie musisz być ze mną, wystarczy że jesteś blisko mnie, a czuje się bezpieczna
|
|
 |
i chociaż tyle razy sobie obiecywałam , że już nigdy się nie zaangażuje to i tak wyszło jak zwykle. siedzę i płaczę , rozwala mnie od środka bo znowu pokochałam niewłaściwą osobę , znowu wiem , że moje uczucie nigdy nie będzie odwzajemnione a mimo to nadal w to brnę..
/lasuaamante
|
|
 |
Cierpliwość popłaca. Już nie jestem w gorącej wodzie kąpana i na dobre mi to wychodzi. Mam wiele czasu na przemyślenia i na wyciągnięcie głębszych wniosków. Życie już nie raz dało mi solidnego kopa, po którym musiałam się podnieść. Dałam radę bo jestem silna. I z całego serca dziękuję mojej Mamie, na którą zawsze mogę liczyć, która zawsze mnie wysłucha i będzie w najtrudniejszych sytuacjach. Dziękuję Mamo i Tato, że właśnie tak mnie wychowaliście. Kocham Was!!
|
|
 |
Jeśli nie zadzwonisz do mnie przez jeden dzień, zrozumiem. Jeśli nie będziesz pisał przez kilka dni, zrozumiem.Jeśli nagle przestanie mi zależeć, mam nadzieję, że zrozumiesz...
|
|
 |
2. Wiele naszych wad, których długo nie potrafimy dostrzec, wydaje nam się ogromne, gdy widzimy je u innych. Powinniśmy częściej patrzeć w lustro. Patrzeć świadomie, by je zauważyć i uruchamiać mentalny potencjał, niezbędny do zmiany. O wiele łatwiej jest ich nie zauważać, niż je uznać.
|
|
 |
1. Pewien mężczyzna, cierpiący na wadę wzroku, uważał siebie za świetnego krytyka sztuki. Wybrał się kiedyś z przyjaciółmi na wystawę, zapominając zabrać okulary, czego skutkiem było nieostre widzenie. Od samego wejścia człowiek zaczął krytykować obrazy. Nazywał je bohomazami oraz - jak zwykle - nie zostawiał suchej nitki na twórcy. W końcu stanął przed wielkim portretem.
- Rama kompletnie źle dobrana, jakiś idiota chyba ją wybierał! – rzekł gniewnie. – Facet na obrazie jest rozlazły, ma pomięte ubranie i potargane włosy. Malarz upadł na głowę, wybierając sobie do portretowania takiego wulgarnego i obrzydliwego typa! Koszmar!
Mówił jeszcze przez chwilę, aż podeszła do niego żona i powiedziała:
- Kochanie, uspokój się, to jest lustro!
|
|
 |
Bo czasem trzeba się uśmiechnąć. Tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć. Przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń. Dać z siebie wszystko, dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci.
|
|
 |
Gdy ją ujrzał, uśmiechnął się szeroko. Podbiegł do niej i uściskał z całej siły, tak, jakby nie widział jej już kilka lat. Nachylił się i musnął delikatnie wargami jej ciepły policzek. Wyznał jej miłość.. Ona zaś chwyciła go za spód koszuli i przyciągnęła do siebie. Zagryzła delikatnie dolną wargę i utonęła w jego pięknych, niebieskich oczach.. Była szczęśliwa.. Po raz pierwszy, od dłuższego czasu, poczuła, że ma wszystko czego potrzebowała.
|
|
|
|