 |
|
kobiety są jak pistacje. jedne trudno otworzyć, lecz wewnątrz są wyśmienite, inne są otwarte, lecz puste w środku.
|
|
|
|
znam słowa, które jak atropina rozszerzają źrenice i zmieniają kolor światła. po nich nie można już odejść.
|
|
|
|
nie patrz tak bardzo blisko i nie podchodź tak bardzo głęboko.
|
|
|
|
jesteśmy żałosne. wszystkie. przyzwyczajamy się do myśli, że ktoś jest, a kiedy nagle znika, nie mamy się czego złapać. toniemy w morzu łez, powtórzę raz jeszcze, że tęsknota nas zalewa.
jedyne czego chcemy tak naprawdę, to zatonąć. nie czuć, nie myśleć, nie tęsknić, nie kochać, nie czuć, nie myśleć, nie tęsknić, nie kochać...
|
|
|
|
ja nie obiecuję. ty nie obiecujesz. taka nasza pieprzona spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.
|
|
|
|
we lost our way. took this too far. now i’ll never find. the pieces of my heart.
|
|
|
|
no more dreaming like a girl so in love with the wrong world.
|
|
|
|
znikają tylko ci, którzy mają dokąd wrócić.
|
|
|
|
młodość jest jak butelki, które rozwalaliśmy o ścianę. Nie można ich skleić z powrotem, ale jest jeszcze szansa, dla każdego z nas, marnych ciuli, że przyjdzie ktoś, kto ułoży z nich witraże.
|
|
|
|
dwa słowa, dziewięć liter. tak to mogę.
|
|
|
|
no, i'm not a pessimist. at some point the world shits on everybody. pretending it ain't shit makes you an idiot, not an optimist.
|
|
|
|
i miss you, my lover. you've gone through space and time. to search for another. won't you come back and be mine?
|
|
|
|
Dodaj komentarz
