 |
|
Wiedz że Cię kocham. Kocham Cię najmocniej na świecie , najbardziej jak to tylko możliwe i chyba nawet nie możliwe ponieważ te słowa nie pokazują jak bardzo. Nie jestem w stanie opisać mojej miłości do Ciebie , bo ona jest tak silna że brak mi słów. O ile takie w ogóle istnieją. Żebyś zobaczył jak bardzo Cię kocham to muszę to pokazać..
|
|
|
|
Kocham Cię bardzo i nie ważne jest dla mnie co inni o tym myślą będę robić wszystkim na przekór,
ze względu na to, bym mogła każdego ranka spoglądać w Twoje śliczne oczka,
patrzyć na Twą roześmianą buźkę, wtulać się w Twe silne ramiona ..!! Każdego
dnia będę Ci powtarzać jak bardzo Cię kocham i jak mi jest bardzo źle, gdy nie
ma Cię przy mnie ..!!
|
|
|
|
iem, że czasami nie zgadzamy się ze sobą, ale Ty zawsze
znajdujesz rozwiązanie, by znów między nami było dobrze ..!!
|
|
|
|
Tylko w Tobie mam oparcie, przyjaciela,
który wysłucha mnie, który jest przy mnie zawsze. Wiem, że nigdy mnie nie zostawisz ..!
|
|
|
|
Gdy nie czuję Twej obecności gubię się, czuję się samotna .. Zamyślona wciąż
nie reaguję na to co wokół mnie się dzieje. Nie potrafię znaleźć sobie miejsca
wszystko nie jest tak jak być powinno.
|
|
|
|
Pragnę być zawsze przy Tobie, bo tylko przy Tobie Czuję się bezpiecznie ..!!
|
|
|
|
Nikt dla mnie się nie liczy ..!!
|
|
|
|
Bo Ty jesteś dla mnie najważniejszy ..!!
|
|
 |
|
Mogę Cię przeprosić, jeśli przypadkiem na Ciebie wpadnę. Mogę Cię przeprosić, jeśli moje słowo Cię dotknie. Mogę Cię przeprosić, jeśli zapomnę o Twoich urodzinach. Mogę Cię przeprosić, jeśli poprzez zły humor będę się wyżywać na Tobie. Mogę Cię przeprosić, gdy nie posłucham Twojej rady i wpakuję się w kłopoty. Mogę Cię przeprosić, jeśli popełnię błąd i zniszczę coś, co będzie ważne. Mogę Cię przeprosić, gdy wsypię Ci do herbaty o jedną łyżeczkę więcej, niż zwykle. Mogę Cię przeprosić, gdy w swojej obecności zobaczysz łzy w moich oczach. Mogę Cię przeprosić, jeśli jednym telefonem w nocy obudzę Cię, bo będę potrzebowała Ciebie obok. Mogę Cię przeprosić, jeśli ubiorę się za cienko i będziesz musiał otulić mnie swoją bluzą, marznąc. Mogę Cię przeprosić, jeśli upiję się i stracę przytomność. Mogę Cię przeprosić, jeśli coś mi się stanie z mojej winy. Mogę Cię przeprosić. jeśli świadomie okłamię Cię prosto w oczy. Ale nigdy nie przeproszę Cię za swoje uczucia, które będą prawdą.
|
|
|
|
Tak bardzo wtedy się na Tobie zawiodłam, zdajesz sobie z tego sprawę? Liczyłam na Ciebie, na to, że to właśnie Ty namalujesz na mojej twarzy uśmiech, uczynisz mnie szczęśliwą, wtedy tak bardzo tego potrzebowałam, właśnie od Ciebie. W Tobie streścił się cały mój świat, jak banalnie to brzmi, dziś. Ale to była prawda, właściwie, jest nią nadal, nadal nim jesteś, dla mnie, wiesz? W moich oczach pojawiło się wiele łez, przez Ciebie, i nieraz zdarza się tak, jak dziś. Brakuje mi Twoich słów, tak nielicznych. Twoich oczu, tego spojrzenia, które mówiło, że mam przestać się martwić, uspokajało. Twoich ramion, w których chciałam czuć się naprawdę bezpieczną, gdy sobie nie radziłam. Twojego głosu, tego delikatnego szeptu o miłości. Niepewnego dotknięcia dłoni, i nieskazitelnego uśmiechu. Zwyczajnej obecności, być dla siebie, obok, do dyspozycji. Do zwykłego bycia, dla siebie. Dlaczego po prostu mnie nie przytulisz? Przepraszam, zapomniałam. Odszedłeś, sam z siebie. Gdzie jesteś dziś, nie wiem.
|
|
|
|
Wszystko polega na tym, żeby człowiek był taki, jaki jest, żeby nie wstydził się chcieć tego, czego chce i marzyć o tym, o czym marzy. Ludzie są na ogół niewolnikami konwenansów. Ktoś im powiedział, że powinni być tacy i tacy, i starają się być takimi aż do śmierci, nie wiedząc nawet, kim byli i są naprawdę. Nie są wiec nikim i niczym, postępują niejednoznacznie, niejasno, chaotycznie. Człowiek przede wszystkim musi mieć odwagę być sobą. / Milan Kundera
|
|
|
|
tylu ludzi przewija się przez nasze życie. niektórzy zatrzymują się, by trochę z nami pobyć, inni się zapoznają i odchodzą, a jeszcze inni olewają. my natomiast, dziękujemy za obecność tym pierwszym, zapominamy drugich i cierpimy przez trzecich. tacy to już jesteśmy. mamy zepsute organizmy i serca, ale najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie mamy własnego rozumu i choć niejeden z nas będzie wmawiał wszystkim dookoła, że nie jest wybrakowany, że jego to nie dotyczy, to i tak nieprawda. wszyscy jesteśmy tacy sami. nie potrafimy docenić i pokochać ludzi, którzy są na wyciągnięcie ręki, a marzymy o kimś z kim dzielą nas kilometry. / niechcechciec
|
|
|
|
Dodaj komentarz
