 |
|
Zwykłe objęcie ramionami nie leczy złamanego serca, ale pozwala spokojnie zasnąć. Śpijmy zatem. /bekla
|
|
 |
|
"(...) Czuję się jak w szkole. Dlaczego zawsze wszyscy skądś wszystko wiedzą, a ja nie. To jak zły sen.
– Do kiedy trzeba zaliczyć chemię?
– Nie wiedziałeś? Do wczoraj.
A potem tak samo przez całe życie".
Jarosław Grzędowicz "Pan Lodowego Ogrodu - tom I"
|
|
 |
|
Obojętne co się wydarzy, każdego wieczoru wrócę do Ciebie. Zawsze i wszędzie wybiorę CIEBIE
|
|
|
|
Bez względu na to ile kawy wypije, czy ile śpię - moja dusza jest zmęczona
|
|
|
|
Miłość to ściema, miłości nigdy kurwa nie ma. Więc przepraszam i dziękuję, ja się z życia wycofuję..
|
|
|
|
Nienawidzę Cię, bo sprawiasz, że coś czuję... a ja nie chcę
|
|
|
|
Tęsknota za tym, co było, jest lepsza niż żal za tym, co mogło być. A co, jeśli tęsknimy za tym, co było i jednocześnie nam żal tego, co mogło byc?
|
|
|
|
" ... dla miłości czas nie ma znaczenia. Miłość odlicza się jedynie uderzeniami serca. "
~ Brittainy C. Cherry, Powietrze, którym oddycha
|
|
|
|
"Wspomnienia są naszymi szramami i często chronimy je i troszczymy się o nie w tym samym stopniu, w jakim ich nienawidzimy."
~ Jonathan Carroll
|
|
|
|
“I znowu był czerwiec – łagodne, długie, wolno gasnące wieczory, wieczory które tak wiele obiecują, że cokolwiek się z nimi zrobi, ma się zawsze wrażenie porażki, zmarnowanego czasu. Nie wiadomo, jak najlepiej je przeżyć. Iść przed siebie, albo może zostać w domu i siedzieć przy szeroko otwartym oknie, tak żeby ciepłe powietrze, nasycone dźwiękami lata, weszło do pokoju i zmieszało się z książkami, z ideami, z metaforami, z naszym oddechem. Ale nie, to także nie jest sposób, to nie jest możliwe. Można ich – tych niekończących się wieczorów – tylko żałować, kiedy już przeminą, kiedy dzień będzie coraz krótszy. Są nieuchwytne.”
~ Adam Zagajewski
Via: Jesteśmy dorośli kiedy to się stało jak to zatrzymać
|
|
|
|
"Milczeliśmy oboje, prawie krzycząc, a nasza cisza była cięższa niż jakikolwiek hałas. Miałem świadomość, że cokolwiek wydarzy się później tamtego dnia i tamtego lata, zostanie z nami już na zawsze".
Tatiana Țîbuleac "Lato, gdy mama miała zielone oczy"
|
|
|
|
Na tym polega tragizm miłości, ze człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
