 |
|
Zgrzytasz zębami, nienawidząc się za nadwrażliwość i zastanawiając, jak ludzie potrafią znosić miażdżenie swej indywidualności przez tyranizującą maszynę - maszynę przemysłu, państwa czy organizacji - całe swoje życie.
|
|
 |
|
Uciekałam, kiedy tylko sprawy zaczynały się komplikować, ponieważ żyłam w przeświadczeniu, że wszystko i tak skończy się tragicznie. Jedyna forma kontroli, jaką stosowałam, to decyzja, by odejść, zanim ktoś odejdzie ode mnie.
|
|
 |
|
Prawdziwy żal jest tak samo rzadki jak prawdziwa miłość.
|
|
 |
|
"(...) Czuję się jak w szkole. Dlaczego zawsze wszyscy skądś wszystko wiedzą, a ja nie. To jak zły sen.
– Do kiedy trzeba zaliczyć chemię?
– Nie wiedziałeś? Do wczoraj.
A potem tak samo przez całe życie".
Jarosław Grzędowicz "Pan Lodowego Ogrodu - tom I"
|
|
 |
|
zbyt wiele osób twoje nazwisko kojarzy z moją osobą.
|
|
 |
|
nie miej do siebie żalu, że nie potrafisz o nim zapomnieć. nie potrafisz, bo ten człowiek zbyt mocno odcisnął się na twojej duszy, nie potrafisz, bo musiałabyś zapomnieć najlepsze momenty swojego życia. nie płacz, nikt się na ciebie nie gniewa. nie zapominasz, bo nie możesz.
|
|
 |
|
już nie rysuję serduszek na marginesie, zastąpiłam je krzyżykami - tak dla odmiany.
|
|
 |
|
- dlaczego się spóźniłaś? - dzwonek był szybszy ode mnie.
|
|
 |
|
gadam z tobą pomimo tego, że szafa rozumie więcej.
|
|
 |
|
obcy język w jamie ustnej nie zawsze oznacza związek.
|
|
 |
|
oddała mu siebie całą, gdy obudziła się rano, była sama. wstając, obok niej leżało cztery złote w drobnych i kartka z napisem, żeby nie było, że za darmo.
|
|
 |
|
znowu sztucznie zmniejszam wielkość źrenic, bo nie chcę patrzeć na świat, którego nie zdołam zmienić.
|
|
|
|