 |
~We've broke our mirrors..
|
|
 |
"Obudź mnie,
w nocy tej,
po której świt,
rozjaśni dzień..." ..
|
|
 |
~Won't you dance with me in my world of fantasy? ..
|
|
 |
Uśmiechnięci w pół objęci spróbujemy szukać zgody chodź różnimy sie od siebie jak dwie krople czystej wody.
|
|
 |
Otwarta biblia architekta, laptop z włączonymi blogami wnętrzarskimi, gorzka czekolada z malinami, rozmruczany kot... Wszystko to porozkładane obok na łóżku nawet wraz z pościelą z motywem przecudownych pingwinków... Nic, po prostu nic nie zastąpi obecności drugiej osoby..
|
|
 |
~Całuj mnie jeśli chcesz i w co chcesz parapapara..
|
|
 |
~W nierealny wierzę świat... W świat, którego nie ma..
|
|
 |
Czlowiek może przyzwyczaić sie do wielu rzeczy... Do nowej pracy, nieustannego wywyższania się jakiejś osoby, akceptowania braku szacunku dla własnego zdrowia kogoś innego, nieobecności zmarłych, długich i częstych podróży do wielkiego miasta, świadomości ile straciło się łatwych do wykorzystania szans, tęslnoty, a nawet przeczucia, że niektóre marzenia pozostaną zawsze tylko marzeniami... Ale samotność po prostu nigdy nie będzie jedną z nich..
|
|
 |
Nawet najczystszy diament prędzej czy później przestanie błyszczeć..
|
|
 |
"Nie potrzebujesz nowego telefonu, kolejnej pracy, kolejnego zgonu na melo, nie potrzebna Ci piątka, nowe ubranie czy lans na mieście. Ty potrzebujesz drugiej osoby przy której zgubisz godziny, miesiące i lata. Osoby, do której Twoje serce będzie biegło, a świat będzie jak zaraz po zejściu z karuzeli. Potrzebujesz miłości od człowieka z idealnymi dla Ciebie wadami. I choćby miał ich pełno, choćby powtarzali, że to błąd, to będzie on Twoim ulubionym błędem, który ciągle będzie Ci towarzyszył jak ulubiona piosenka."
|
|
 |
Nie ma ludzi idealnych, kłótnie, nieporozumienia, przeróżne (zakazane w związku) pokusy, towarzyszą nam przez całe nasze życie. Ja jednak wierzę, że jeśli ludzie naprawdę się kochają, nie zepsują sobie życia głupotami."
|
|
 |
"W życiu nie ma 'a potem żyli długo i szczęśliwie', złotych zachodów słońca i całej tej bajki. Jest praca. Człowiek, którego kochasz, rzadko zasługuje na wielką miłość. Właściwie nikt na nią nie zasługuje, pewnie też nikt nie udźwignął takiego ciężaru. Doznasz więc zawodu, rozczarowania, Twoja wiara legnie w gruzach, czeka Cię naprawdę wiele kiepskich dni. Więcej stracisz niż zyskasz. (...) Ale do cholery, podwijasz rękawy i bierzesz się do roboty, nad całym Waszym życiem! Bo tym właśnie jest dorastanie i starzenie sie
|
|
|
|