 |
|
Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie - to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie. Upijać się? Spać całe tygodnie? Zapamiętywać się w aktywności aż do amoku? Modlić się nieustannie?
|
|
|
|
chciałabym znowu tak czuć, mieć motyle w brzuchu i uśmiech od ucha do ucha. chciałabym ponownie odbierać telefon z myślą, że dzwoni ten Ktoś. chciałabym denerwować się przed spotkaniem, a widząc Jego czuć przyspieszone bicie serca. chciałabym ukradkiem na Niego spoglądać, a potem tak zwyczajnie patrzeć głęboko w oczy i trzymać się za ręce, ściskać ile sił.
|
|
|
|
lepiej jest nie walczyć, kiedy walka jest o nic i lepiej trzy razy stracić, niż raz się wpierdolić.
|
|
|
|
bardziej od ran bolą przykre wspomnienia . ;x
|
|
|
|
Mogłabym opowiadać o swojej przeszłości . Ile krzywdy zrobiłam najbliższym po złości, w napadach euforii, bólu i żalu. Stop. Chwila, - pomału .
|
|
|
|
` o błędach przeszłości, niepewnym wzroku w przyszłość . o tym , żeby kogoś wysłuchać czasem wystarczy się tylko przysiąść .
|
|
|
|
` mogłabym Ci opowiedzieć o prawdziwych przyjaźniach , jak i fałszywych wiązanych na pokaz .
|
|
|
|
` o ludziach , co szukają miłości w ładnych buźkach , - rzadko patrzą w serce , a to jest zgubne w skutkach . jak znajdziesz prawdziwą miłość - musisz pielęgnować .
|
|
|
|
Chciałabym, aby wymyślono sposób na butelkowanie wspomnień - tak jak perfum.
Żeby nigdy się nie ulotniły, ani nie straciły świeżości.
Żebym w każdej chwili mogła otworzyć buteleczkę i przeżyć to jeszcze raz..
|
|
|
|
.. I w pewnym momencie pada kilka nie potrzebnych słów. nie wiesz co powiedzieć, nagle nie wiesz dokąd iść, nie wiesz nawet co pomyśleć. Znajome prawda?
|
|
|
|
- zapomnij!
- zdajesz sobie sprawę jak wiele wymagasz?
|
|
|
|
Opowiadając o nim robiła to z uśmiechem na twarzy..
z błyskiem w oku.
Opowiadając o nim patrzyła w jeden punkt jakby go tam widziała.
Tylko o nim mówiła z takich zachwytem..
mówiła o nim ciepło.. lecz można było dostrzec tęsknotę w jej głosie.
Jednak jest silna.. nie podda się.
Popełniła błąd i będzie chciała go naprawić. cz. 2
|
|
|
|
Dodaj komentarz
